2.‑ая, ‑ае; узнач.прым. Які панёс страты, пацярпеў.
3.узнач.наз.пацярпе́ўшы, ‑ага, м.; пацярпе́ўшая, ‑ай, ж. Той (тая), хто пацярпеў. Вечарам .. [Глобаў] загадаў паклікаць у кантору самога віноўніка і пацярпеўшага.Беразняк.
4.Дзеепрысл.зак.ад пацярпець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
развадзя́шчы, ‑ага, м.
Ваеннаслужачы, які выстаўляе вартавых на пасты і назірае за нясеннем імі службы. — Ты, Шкурдзя, будзеш за развадзяшчага, — распараджаўся Уладзік. — Як гэта за развадзяшчага? — А так, як у войску ў каравуле.Крапіва.— Развадзяшчы, — адказаў сержант Каваленка і ліхтарыкам асвяціў свой твар, каб Міхалёў пазнаў яго.Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
снатво́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які выклікае сон. Снатворны сродак. □ Адразу пасля абеду Сямён Львовіч прыняў снатворны парашок, запіў яго кампотам і заснуў.Гарбук.//перан. Вельмі нудны. Снатворная п’еса.
2.узнач.наз.снатво́рнае, ‑ага, н. Лякарства, якое выклікае сон. Вось вы мне жадаеце, доктар, спакою, Снатворнае мне прапануеце.Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ссы́льны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца ў ссылцы. Ссыльнае насельніцтва. □ [Рыгор Васільевіч:] — Спытаў у стрэчнага селяніна, дзе жыве ссыльны Ульянаў.П. Ткачоў./узнач.наз.ссы́льны, ‑ага, м.; ссы́льная, ‑ай, ж.З Краснаярска адыходзіў параход, Штурхаўся, спяшаўся з клункамі народ. І з усмешкай з’едлівай жандар Ссыльным шчасця і дабра жадаў.Шушкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэ́нтравы, ‑ая, ‑ае.
1. Які з’яўляецца цэнтрам (у 1 знач.). Цэнтравы пункт.// Які знаходзіцца ў цэнтры, у сярэдзіне. Цэнтравая лінія. Цэнтравыя адтуліны. Цэнтравы ігрок.//узнач.наз.цэ́нтравы, ‑ага, м. Адзін з ігракоў нападзення ў гульнях (у футбол, хакей і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
но́вы, -ая, -ае.
1. Упершыню створаны або зроблены; які ўзнік, з’явіўся нядаўна.
Новыя самалёты.
Н. горад.
2. Адкрыты, вынайдзены нядаўна.
Новая планета.
3. Незнаёмы, малавядомы.
Новыя мясціны.
Н. чалавек.
4. Які прыйшоў на змену ранейшаму, замяніў сабой тое, што было; чарговы, наступны.
Н. дырэктар.
Радавацца новаму дню.
5. Які мае адносіны да нашай эпохі, часу.
Новая гісторыя.
6. Не той, што раней; іншы.
Н. сэнс.
7. Гэтага года, апошняга ўраджаю.
Н. хлеб.
8.у знач.наз.но́вае, -ага, н. Навіна.
Што ў вас новага?
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
contributor
[kənˈtrɪbjətər]
n.
1) саўдзе́льнік -а m., памага́ты -агаm., ахвярада́вец -ўца m.
2) дапі́счык -а m., літарату́рны супрацо́ўнік (газэ́ты, ча́сапісу)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
innocent
[ˈɪnəsənt]1.
adj.
1) невінава́ты; бязьві́нны, няві́нны
2) няві́нны, шчыры, наі́ўны
3) няшко́дны, бясшко́дны, бяскры́ўдны
4) про́сты, натура́льны, непасрэ́дны
5) (of) пазба́ўлены чаго́-н., без
quite innocent of meaning — зусі́м без значэ́ньня
6) бездако́рны
2.
n.
1) невінава́ты -агаm.
2) прасьця́к -а́m., абмежава́ны -агаm.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
аджы́ўшы, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.незал.пр.ад аджыць.
2.узнач.прым. Які аджыў сваё, не адпавядае сучаснасці. Аджыўшая тэорыя. Аджыўшыя погляды.
3.узнач.наз.аджы́ўшае, ‑ага, н. Тое, што аджыло. Разагнала.. [рэвалюцыя], як вецер разганяе хмары, старое і аджыўшае, прагнала сваіх ворагаў.Каваль.
4.Дзеепрысл.пр.зак.ад аджыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акало́дачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае дачыненне да акалодка (у 2 знач.). Акалодачнае памяшканне.
2.узнач.наз.акало́дачны, ‑ага, м. Тое, што і акалодачны наглядчык. Патаргаваўшыся яшчэ трохі, акалодачны паказаў рукою на паліцыю і сказаў: «Калі ты будзеш стаяць па сваім, дык завяду ў акалодак!»Колас.
•••
Акалодачны наглядчыкгл. наглядчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)