Verbum

ашы́йнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Раменьчык са спражкай, які надзяваюць на шыю сабаку і інш. жывёлам; аброжак.

бана́льны, -ая, -ае.

Шаблонны, які страціў арыгінальнасць у сувязі з частым ужываннем.

Банальныя параўнанні.

|| наз. бана́льнасць, -і, ж.

безасабо́вы, -ая, -ае.

У граматыцы: які не дапускае ўжывання дзейніка.

Б. дзеяслоў.

Б. сказ.

|| наз. безасабо́васць, -і, ж.

беззапаве́тны, -ая, -ае.

Які аддаецца поўнасцю чаму-н.; самаадданы.

Беззапаветнае служэнне Радзіме.

|| наз. беззапаве́тнасць, -і, ж.

Воінская б.

безная́ўны, -ая, -ае.

Які выконваецца без наяўных грошай шляхам пераводу сродкаў з аднаго рахунку на іншы.

Безнаяўныя плацяжы.

безразме́рны, -ая, -ае.

Які набывае патрэбны размер пры надзяванні, эластычны (звычайна пра шкарпэткі, панчохі і пад.).

Безразмерныя калготкі.

беспадста́ўны, -ая, -ае.

Які не мае пад сабою падстаў; нічым не абгрунтаваны.

Беспадстаўнае абвінавачванне.

|| наз. беспадста́ўнасць, -і, ж.

беспакара́ны, -ая, -ае.

Які астаўся непакараны, не атрымаў пакарання.

Беспакаранае злачынства.

Прайсці беспакарана (прысл.).

|| наз. беспакара́насць, -і, ж.

беспаспяхо́вы, -ая, -ае.

Які не прыносіць поспеху, не дасягае пэўнай мэты; няўдалы.

Беспаспяховыя пошукі.

|| наз. беспаспяхо́васць, -і, ж.

бесцырымо́нны, -ая, -ае.

Які выходзіць за межы ветлівасці, не прытрымліваецца агульнапрынятых норм паводзін; развязны.

|| наз. бесцырымо́ннасць, -і, ж.