надвя́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надвязаць.

2. Тое, што надвязана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надкле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надклеіць.

2. Тое, што надклеена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надклёпка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надкляпаць.

2. Тое, што надкляпана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надста́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надставіць.

2. Тое, што надстаўлена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налі́чнік, ‑а, м.

Тое, што і ліштва. Без налічнікаў вокны сляпыя Паглядалі на кедры сівыя. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нездаво́ленне, ‑я, н.

Разм. Тое, што і нездавальненне. Па твары.. прабегла ледзь улоўная рыса нездаволення. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўгамо́нлівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і неўгамонны. О, што за погляд вачэй, смех неўгамонлівы, весні! Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нямо́ўчны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і несціханы (у 1 знач.). Зямля разносіць працяжнае нямоўчнае рэха. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паздзіма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і паздзьмуваць. З вербаў паздзімае вецер каткі. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліва́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і палівачны. На вуліцы, распушыўшы вясёлкавыя вусы, рухалася палівальная машына. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)