Verbum

◎ Кні́пель ’падгерац, жалезны крук, які прыцягвае шворан да трайні’ (Нар. словатв.). Гл. кнібель.

◎ Кру́пчык ’цвёрды камячок гліны, які пры апрацоўцы цяжка размінаць’ (Нар. словатв.). Гл. крупы.

Папялі́сты ’які мае колер попелу’ (ТСБМ), папяля́сты ’тс’ (Гарэц., Мал.). Да попел (гл.).

◎ Парояк ’рой (які адыходзіць на чацвёрты дзень)’ (Мат. Гом.). Конфікснае (pa‑+‑ak) адкрой.

◎ Наку́тнік ’набожнік, рушнік, які вешаюць на абразы’ (Мат. Гом.). Да кут ’вугал, покуць’.

◎ Кушлякі́ ’пушок, які аддзяляецца ў працэсе ткання’ (Влад.). Першапачаткова ^пашлякі. Да кашлаты (гл.).

Лузонік ’арэх, які сам вывальваецца з шапачкі’ (Янк. 1). Да луза́н, лузга́н (гл.).

Віньетыст ’чалавек, які робіць віньеткі’ (КТС). Утворана ад віньетка (гл.) і суф. ‑іст.

Віту́шнік ’чалавек, які ходзіць у лапцях з «вітушкамі»’ (Шат.). Да вітушкі ’аборы’ (гл.).

Вагаві́ты ’які мае значную вагу’ (КТС): «малы нарадзіўся здаровы і вагавіты». Да вага.