агнасты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да агнастыцызму, агностыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адму́чванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмучваць — адмуціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдзі́рачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны для абдзірання. Абдзірачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнасе́ньванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абнасеньваць — абнасеніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абціска́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны, служыць для абціскання. Абціскальны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абціска́ч, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для сціскання, абціскання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвало́ўванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвалоўваць — абвалаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даразахава́льніца, ‑ы, ж.

Спец. Пасудзіна для захавання дароў і прычасця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэк, ‑а, м.

Спец. Навясная палуба марскога або рачнога судна.

[Англ. deck — палуба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвалю́цыя, ‑і, ж.

Спец. Адваротнае развіццё; завяданне. Працэсы інвалюцыі арганізма.

[Ад лац. involutio — згортванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)