Verbum

гу́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Рабочы, які працаваў на гуце, вырабляў шкло.

|| прым. гу́тніцкі, -ая, -ае.

дадатко́вы, -ая, -ае.

Які з’яўляецца дапаўненнем да чаго-н. асноўнага, галоўнага.

Д. цягнік.

Дадатковыя заняткі.

Д. набор слухачоў.

дварэ́цкі, -ага, мн. -ія, -іх, м. (гіст.).

Старшы лакей у панскім доме, які кіраваў хатняй гаспадаркай і прыслугай.

двухсэ́нсавы, -ая, -ае.

3 дваякім сэнсам; які можна дваяка разумець.

Д. выраз.

Двухсэнсавае становішча.

|| наз. двухсэ́нсавасць, -і, ж.

другачарго́вы, -ая, -ае.

Які адносіцца да другой чаргі, менш важны.

Другачарговыя грузы.

Другачарговая справа.

|| наз. другачарго́васць, -і, ж.

ды́зель, -я, мн. -і, -яў, м.

Рухавік унутранага згарання, які працуе на вадкім паліве.

|| прым. ды́зельны, -ая, -ае.

прашука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Правесці які-н. час у пошуках.

Цэлую гадзіну прашукаў кнігу.

прыганя́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Памешчыцкі слуга, які наглядаў за працай сялян у час прыгону; цівун (уст.).

прыёмшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік, які займаецца прыёмкай чаго-н.

|| ж. прыёмшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

прэпара́тар, -а, мн. -ы, -аў м. (спец.).

Спецыяліст, які вырабляе прэпараты (у 1 знач.).

|| прым. прэпара́тарскі, -ая, -ае.