execute

[ˈeksɪkju:t]

v.t.

1) выко́нваць (зага́д)

2) право́дзіць у жыцьцё, рабі́ць дзе́йным (зако́н)

3) кара́ць сьме́рцю

4) рабі́ць паво́дле пля́ну ці ўзо́ру

5) выко́нваць (гімнасты́чны ну́мар), гра́ць (музы́чны твор)

6) афармля́ць (дакумэ́нт, умо́ву, кантра́кт)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

акары́на

(іт. ocarina = літар, гусяня)

музычны інструмент класа аэрафонаў віду глабулярных флейт, мае гліняны корпус, свістковае прыстасаванне, 8 — 10 ігравых адтулін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бала́да

(фр. ballade)

1) ліраэпічны вершаваны твор з легендарным ці гістарычным зместам;

2) музычны твор эпічнага характару для голасу або інструмента.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вібрафо́н

(ад вібра- + -фон)

ударны музычны інструмент з двух радоў металічных пласцінак, па якіх удараюць спецыяльнымі палачкамі, выклікаючы дрыжанне (вібрацыю) гуку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канта́та

(іт. cantata)

1) буйны музычны твор урачыстага, лірыка-эпічнага зместу для хору, саліста і аркестра;

2) урачысты лірычны верш, ода.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

карыён

(фр. carillon = літар. перазвон)

1) музычная п’еса, якая імітуе перазвон;

2) ударны музычны інструмент, які ўяўляе сабой набор настроеных званоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кларне́т

(фр. clarinette, ад іт. clarinetto)

драўляны духавы язычковы музычны інструмент, які мае форму трубкі з клапанамі і раструбам на канцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ксілафо́н

(ад ксіла- + -фон)

самагучальны ўдарны музычны інструмент у выглядзе размешчаных у пэўным парадку драўляных пласцінак, па якіх удараюць спецыяльнымі малаточкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ле́нта

(іт. lento)

1) муз. павольны тэмп, крыху хутчэйшы, чым ларга; 2) музычны твор або яго частка, напісаныя ў такім тэмпе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мюзе́т

(фр. musette)

1) старадаўні французскі народны музычны інструмент тыпу валынкі;

2) вясёлы народны танец, што выконваецца пад акампанемент гэтага інструмента.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)