goner [ˈgɒnə] n. infml (пра чалавека) які́ знаходзіцца пры сме́рці або́ ў безнадзе́йным стано́вішчы;

I guess he’s a goner. Баюся, што яму канцы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

accord​2 [əˈkɔ:d] v. fml (with) адпавяда́ць, знахо́дзіцца ў адпаве́днасці;

His principles and actions do not accord. Яго прынцыпы і дзеянні не стасуюцца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Лагаві́шча ’логава, месца, дзе знаходзіцца воўчы вывадак’ (Сцяшк.), лагавішча ’бярлога, логава’ (Мат. Гом.). Да логавішча (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рызыдава́ць ’самаўладнічаць’ (Цых.). Паланізм, параўн. польск. rezydować ’быць, знаходзіцца’, ’мець рэзыдэнцыю’, rezydent ’рэзідэнт’, уст. ’нахлебнік, дармаед’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кардо́н², -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пагранічны або загараджальны атрад; пост аховы.

2. Месца, дзе знаходзіцца такі атрад ці пост, варта.

3. Дзяржаўная мяжа, граніца (разм.).

Жыць за кардонам.

|| прым. кардо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Выбыва́ць ’выходзіць, выязджаць, знікаць’ (БРС). Да быць ’знаходзіцца, быць у наяўнасці’ (аднак словаўтварэнне сведчыць хутчэй пра запазычанасць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напаўсо́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца ў стане напаўсну, не зусім прачнуўся або не зусім заснуў. Напаўсонны чалавек. // Які ўласцівы для таго, хто знаходзіцца ў такім стане. Напаўсонныя вочы.

2. Амаль без сну. Прайшоў дзень, мінула ноч, вельмі падобная на ранейшыя ночы — напаўсонная, трывож[н]ая. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрапабіяцэно́з

(ад антрапа- + біяцэноз)

біяцэноз, які знаходзіцца пад пастаянным уплывам гаспадарчай дзейнасці чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

камато́зны

(ад гр. koma, -atos = сон, драманне)

які знаходзіцца ў санлівым, прыгнечаным стане.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

звышадчува́льны, ‑ая, ‑ае.

У ідэалістычнай філасофіі — які знаходзіцца па той бок матэрыяльнага свету і недаступны пачуццёваму ўспрыманню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)