Verbum

звышадчувальны, ‑ая, ‑ае.

У ідэалістычнай філасофіі — які знаходзіцца па той бок матэрыяльнага свету і недаступны пачуццёваму ўспрыманню.

карэлятыўны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які знаходзіцца ў карэляцыі з чым‑н.; суадносны. Карэлятыўныя паняцці. Карэлятыўныя пары слоў.

нізінны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нізіны; які знаходзіцца, расце ў нізіне. Нізінныя рэкі. Нізінныя травы.

падтэкставы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да падтэксту.

2. Які знаходзіцца, размешчаны пад тэкстам. Падтэкставыя заўвагі.

прыбалотны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца паблізу балота. Прыбалотная зямля. ▪ Скончылася жыта, пачынаўся прыбалотны хмызняк. Кавалёў.

прыгуменны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыгумення, знаходзіцца на прыгуменні. [Чалавек] пайшоў, прыгнуўшыся, да прыгуменных вагарадзей. Чорны.

пазасістэмны, ‑ая, ‑ае.

Які не ўваходзіць у якую‑н. сістэму, знаходзіцца за яе межамі. Пазасістэмныя адзінкі вымярэння.

пластыда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Пафарбаванае або бясколернае жывое цельца, якое знаходзіцца ў пратаплазме раслінных клетак.

[Грэч. plástides — якія ўтвараюць, ад plastós — вылеплены, аформлены.]

раўнаважны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да раўнавагі, знаходзіцца ў раўнавазе (у 1 знач.). Раўнаважнае становішча цела.

ссыльнапасяленец, ‑нца, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі — чалавек, які адбыў зняволенне і знаходзіцца на пасяленні ў аддаленых месцах.