аўто́ліз

(ад аўта- + -ліз)

самарастварэнне, распад тканак жывёльнага або расліннага арганізма пад уздзеяннем ферментаў, якія змяшчаюцца ў гэтых жа тканках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гомазіго́тнасць

(ад гомазігота)

аднароднасць спадчыннай асновы арганізма, якая паходзіць ад бацькоў, падобных па той ці іншай спадчыннай прымеце (параўн. гетэразіготнасць).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ідыягра́ма

(ад ідыя- + -грама)

схематычнае адлюстраванне гаплоіднага (гл. гаплоід) набору храмасом арганізма, якія размяшчаюць у рад адпаведна з іх памерамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крэаці́н

(ад гр. kreas, -atos = мяса)

злучэнне азоту, якое знаходзіцца ў тканках арганізма і выдаляецца з мачой у выглядзе крэацініну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нейраглі́я

(ад нейра- + гр. glia = клей)

тканка нервовай сістэмы жывёльнага арганізма, у якой размешчаны нервовыя клеткі (нейроны) і іх адросткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нейракіберне́тыка

(ад нейра- + кібернетыка)

раздзел біялагічнай кібернетыкі, які вывучае арганізацыю элементаў, аддзелаў аналізатараў, аналізатарскіх сістэм і ўсёй нервовай сістэмы арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нерві́зм

(ад лац. nervus = жыла, сухажылле)

вучэнне аб вядучай ролі нервовай сістэмы ў працэсах жыццядзейнасці арганізма, якое распрацавана І. П.Паўлавым.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

супрэ́сія

(лац. suppressio = ціск)

поўнае або частковае ўзнаўленне ў спадчынна змененых формах арганізма нармальнага праяўлення прыкметы ў выніку новай мутацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тра́ўма

(гр. trauma = рана)

1) пашкоджанне арганізма, выкліканае раненнем, ударам, апёкам і інш.;

2) перан. нервовае ўзрушэнне, прыгнечанне (псіхічная т.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэратагене́з

(ад гр. teras, -atos = пачвара + -генез)

узнікненне анамалій развіцця ў жывёл і чалавека ў выніку парушэння зародкавага развіцця арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)