Verbum

арда́лія, ‑і; Р мн. ‑яў; ж.

Спосаб, якім вызначалі ў сярэднія вякі вінаватасць ці невінаватасць абвінавачанага праз катаванне агнём, вадой і пад.

[Лац. ordalia.]

а́рыя, ‑і, ж.

1. Вакальны твор для аднаго голасу (звычайна састаўная частка оперы, араторыі і пад.).

2. Інструментальная музычная п’еса пеўчага характару.

[Іт. aria.]

перакамісава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго.

Разм. Вызначыць на перакамісіі стан здароўя, годнасці да чаго‑н. і пад. Перакамісаваць хворых. Перакамісаваць ваеннаабавязаных.

перараджэ́нне, ‑я, н.

1. Стан паводле знач. дзеясл. перараджацца — перарадзіцца.

2. Пагард. Страта свайго былога светапогляду пад уплывам варожай ідэалогіі. Ідэйнае перараджэнне.

перафразо́ўка, ‑і, ДМ ‑зоўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перафразоўваць — перафразаваць.

2. Тое, што перафразавана, перафразаваныя словы, выразы і пад.

бо́льшыцца, ‑шыцца; незак.

Станавіцца большым па колькасці, аб’ёме, велічыні. Здавалася, на вачах вырасталі з-пад снегу і большыліся чорныя праталіны зямлі. Краўчанка.

камісава́цца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; зак. і незак.

Разм. Вызваліцца (вызваляцца) на медыцынскай камісіі ад ваеннай службы, работы і пад. па стану здароўя.

канавакапа́льнік, ‑а, м.

Машына для канання канаў, траншэй і пад. Самаходны канавакапальнік. □ З таго боку [балота] канавакапальнік вывернуў доўгія грады чорнай зямлі. Дуброўскі.

канарэ́ечны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да канарэйкі, належыць ёй. Канарэечная клетка. Канарэечны спеў.

2. Ярка-жоўты, пад колер пер’я канарэйкі.

кісларо́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Хімічны элемент, празрысты бясколерны газ, які ўваходзіць у склад паветра і неабходны для дыхання, гарэння і пад.