Verbum

пусты прыметнік

1. Пра ёмішча: нічым не запоўнены, вольны.

   • П. кораб.
   • Пустыя кішэні.
   • З пустога (назоўнік) і Саламон не налье (прыказка).
   • На п. жывот (не пад’еўшы; размоўнае).
   • П. шар.
   • Пустая парода (без металу; спецыяльны тэрмін).

2. пераноснае значэнне: Беззмястоўны, беспадстаўны, несур’ёзны.

   • П. чалавек.
   • Пустая задума.
   • Пустая кніга.

3 пустымі рукамі (размоўнае) — нічога не прынёсшы або нічога не атрымаўшы.

• Прыйшлі з пустымі рукамі.

Каб табе (яму, вам, ім) пуста было (размоўнае) — ужыв. пры выражэнні лёгкай незадаволенасці чыімі-н. дзеяннямі.

|| назоўнік: пустата.

рэдкі (радзейшы) прыметнік

1. Недастаткова густы, вадзяністы.

   • Р. кісель.
   • Рэдкая смятана.

2. Які складаецца з далёка размешчаных адзін ад аднаго частак, не густы; не шчыльны.

   • Рэдкая барада.
   • Рэдкія зубы.
   • Р. невад (не шчыльна сплецены).

3. Размешчаны на вялікай адлегласці адзін ад аднаго.

   • Рэдкія паўстанкі.

4. Які складаецца з аддаленых адзін ад другога момантаў.

   • Рэдкія стрэлы.
   • Р. пульс.

5. Які паўтараецца, адбываецца, з’яўляецца праз вялікія прамежкі часу.

   • Рэдкая з’ява.
   • Р. госць.
   • Р. чалавек (выдатны, выключны па сваіх якасцях).
   • Рэдка (прыслоўе) бачыцца.
   • Рэдкія металы.

|| назоўнік: рэдкасць.

асесці дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Апусціцца, паглыбіцца ў зямлю.

   • Сцены дома аселі.
   • Снег за ноч асеў.

2. Апусціцца слоем.

   • Муць асела на дно.

3. Перастаць лётаць, сесці на што-н. (пра пчол, птушак і пад.).

   • Рой пчол асеў.

4. Пасяліцца на пастаяннае жыхарства.

   • Сям’я асела ў вёсцы.
   • Радкі верша аселі ў памяці (пераноснае значэнне: затрымаліся, замацаваліся).

5. Страціць сілу, паслабець.

   • Голас неяк асеў, прагучаў ціха.

6. пераноснае значэнне: Пасля ўзбуджэння аціхнуць, спыніць актыўную дзейнасць.

   • Чалавек змоўк, неяк асеў.

|| незакончанае трыванне: асядаць.

|| назоўнік: асяданне.

бацька назоўнік | мужчынскі род

1. Мужчына ў адносінах да сваіх дзяцей; тата.

   • Родны б.

2. Ветлівы зварот да старога чалавека.

3. Самец у адносінах да свайго патомства.

4. чаго. Заснавальнік, родапачынальнік чаго-н. (кніжнае).

   • Б. авіяцыі.
   • Выліты бацька, копія бацькі (размоўнае) — пра дзіця, з твару вельмі падобнае на бацьку.
   • Прыёмны бацька — чалавек, які прыняў дзіця ў сваю сям’ю на правах сына (дачкі).
   • Увесь у бацьку (размоўнае) — пра дзіця, якое з твару і характарам падобнае на бацьку.

|| прыметнік: бацькаў і бацькаўскі.

практычны прыметнік

1. Які мае адносіны да практыкі (у 1 знач.).

   • Практычныя вывады.

2. Які з’яўляецца прымяненнем ведаў на справе, на практыцы.

   • Практычнае навучанне.

3. Патрэбны для практыкі, які прывівае канкрэтныя навыкі, уменне.

   • Практычная школа акцёрскага майстэрства.

4. Які мае адносіны да жыццёвага вопыту, рэальных патрэбнасцей.

   • Нічога не разумець у практычным жыцці.

5. Дзелавіты, які ўмее разбірацца ў практычных, жыццёвых справах.

   • П. чалавек.

6. Выгадны, зручны ў справе, эканомны.

   • П. метад.

7. у форме прыслоўе. Па сутнасці, на справе.

   • Практычна здаровы.

|| назоўнік: практычнасць.