абры́нуць, -ну, -неш, -не; -ры́нь; -нуты; зак., што.

1. Імкліва абрушыць што-н. на каго-, што-н.

А. на ворага глыбы камення.

2. перан. З вялікай сілай накіраваць што-н. на каго-н.

А. усю злосць на бюракратаў.

|| незак. абрына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́ліцца сов.

1. вы́литься;

вада́ вы́лілася з вядра́ — вода́ вы́лилась из ведра́;

2. перен. вы́литься;

у што гэ́та вы́льецца? — во что э́то вы́льется?;

3. (о чувствах) изли́ться, вы́литься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаткну́ць сов., разг.

1. в разн. знач. подоткну́ть;

п. падо́л спадні́цы — подоткну́ть подо́л ю́бки;

2. (пад што) поднести́ (к чему);

3. перен. подстрекну́ть;

◊ чорт ~ну́ў — чёрт дёрнул (попу́тал)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параўно́ўваць (каго, што, з кім, чым) несов.

1. (сопоставлять) сра́внивать, равня́ть; см. параўна́ць 1;

2. прира́внивать (кого, что, к кому, чему), уподобля́ть (кого, что, кому, чему), равня́ть, сра́внивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упільнава́ць (каго, што) сов. укарау́лить, устере́чь; убере́чь; уследи́ть (за кем, чем);

не ўпільнава́ў рэ́чаў — не укарау́лил (не устерёг, не уберёг) веще́й;

яго́ не ўпільну́еш — за ним не уследи́шь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцягну́ць, сцягну́, сця́гнеш, сця́гне; сцягні́; сця́гнуты; зак.

1. каго-што. Цягнучы, зняць каго-, што-н. адкуль-н.

С. коўдру з ложка.

С. боты з ног.

2. каго-што. Цягнучы, перамясціць у другое месца.

С. валун з дарогі.

3. што. Звалачы ў адно месца (пра многае).

С. жэрдзе ў кучу.

4. каго-што. Сабраць, сканцэнтраваць у адным месцы.

С. атрады да лесу.

5. што. Нацягваючы, зблізіць, злучыць канцы чаго-н.

С. канцы лука.

6. што. Знесці што-н. далёка.

Дзеці сцягнулі кудысьці граблі.

7. каго-што. Украсці (разм.).

С. кнігу ў суседа.

Ваўкі сцягнулі авечку.

8. каго-што. Туга перавязаць, сціскаючы што-н.

С. шнуроўку. С. паскам сукенку.

9. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каго-што. Пра сутаргу: звесці, скурчыць (разм., безас.).

Сутаргай сцягнула нагу.

10. часцей безас., што. Пачаць зацвердзяваць.

На дварэ мароз, гразь сцягнула.

11. безас., што. Пра ваду: зменшыцца.

Пасля паводкі ваду сцягнула.

|| незак. сця́гваць, -аю, -аеш, -ае (да 1—5, 8 і 9 знач.).

|| наз. сця́гванне, -я, н. (да 1—5 і 8 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АГУ́ЛЬНАЯ МЕ́РА дзвюх або некалькіх аднародных велічыняў, велічыня таго ж роду, якая ўтрымлівае цэлы лік разоў ва ўсіх зададзеных велічынях. Дзве велічыні, што не маюць агульнай меры, наз. несувымернымі (гл. Сувымерныя і несувымерныя велічыні).

т. 1, с. 89

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВУЛЬГАРЫЗА́ЦЫЯ,

1) грубае спрашчэнне, апашленне, непрыстойнае выказванне (напр., вульгарны густ, вульгарны выраз; гл. Вульгарызм).

2) Празмерна спрошчанае выкладанне якога-небудзь вучэння, што скажае яго сутнасць і змест (напр., вульгарны матэрыялізм, вульгарны сацыялагізм і інш.).

т. 4, с. 294

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ЗАЦВЯРДЗЕ́ЛЫЯ ЗЫ́ЧНЫЯ,

зычныя гукі, якія страцілі артыкуляцыю, што выклікае памякчэнне, і не маюць адпаведных сабе мяккіх. Да З.з. у бел. мове адносяцца «ж», «ш», «ч», «ц», «р», «дж». Гл. таксама ў арт. Зычныя гукі.

т. 7, с. 25

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

beschwéren

1.

vt

1) (mit D) абцяжа́рваць, пакла́сці што-н. ця́жкае (на-што-н.)

2) перан. абця́жваць

j-n mit Bítten ~ — турбава́ць каго́-н. про́сьбамі

2.

(sich) (über A) ска́рдзіцца (на што-н., на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)