экстрапалі́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. экстрапаліраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эласці́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да эласціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрамагнеты́зм, ‑у, м.

Спец. Магутныя з’явы, выкліканыя электрычным токам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраправо́дны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Якому ўласціва электраправоднасць. Электраправодныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмульсава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. эмульсаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндаскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Агляд унутраных поласцей арганізма эндаскопам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эска́рпавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да эскарпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эшалані́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. эшаланіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юсцірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для юсціравання. Юсціравальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інду́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Частка электрычнай машыны, адказная за ўтварэнне ў ёй працоўнага магнітнага патоку.

|| прым. інду́ктарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)