runaway​2 [ˈrʌnəweɪ] adj.

1. які́ ўцёк, збе́глы

2. лёгкі, які́ дастаўся без пра́цы;

a runaway victory лёгкая перамо́га

3. нястры́мны, які́ хутка расце́;

runaway inflation нястры́мная інфля́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

niemnący

які не камечыцца; незмінальны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nieprzepisowy

які супярэчыць правілам (статуту)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niesprawdzalny

які нельга праверыць (даказаць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niewymienny

які не падлягае абмену

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niewyspany

нявыспаны; які не выспаўся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obrzydły

абрыдлы; апрыкры; які надакучыў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

odnawialny

які аднаўляецца (узнаўляецца); узнаўляльны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

oenzetowski

аанаўскі; які належыць ААН

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

skrzący

іскрысты; які іскрыцца (ззяе)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)