Verbum

паветрапла́вальнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які займаецца паветраплаваннем.

|| ж. паветрапла́вальніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

падупа́лы, -ая, -ае (разм.).

1. Які пачаў занепадаць.

Падупалая гаспадарка.

2. Слабы, хваравіты.

П. здароўем чалавек.

папулярыза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца папулярызацыяй чаго-н.

|| прым. папулярыза́тарскі, -ая, -ае.

піжо́ністы, -ая, -ае (разм., неадабр.).

Падобны да піжона, які паводзіць сябе, як піжон

П. малады чалавек.

пітэка́нтрап, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Найбольш ранні выкапнёвы чалавек, які ў эвалюцыі папярэднічаў неандэртальцу.

по́длы, -ая, -ае.

Нізкі ў маральных адносінах, несумленны.

П. чалавек.

П. ўчынак.

|| наз. по́дласць, -і, ж.

грамі́ла, -ы, мн. -ы, -міл, м. (разм.).

1. Высакарослы грузны чалавек.

2. Бандыт, пагромшчык.

Фашысцкія грамілы.

грашаві́ты, -ая, -ае (разм.).

Які мае многа грошай або прыносіць вялікі даход.

Г. чалавек.

Грашавітая служба.

дальназо́ркі, -ая, -ае.

Які бачыць аддаленыя прадметы лепш, чым блізкія.

Д. чалавек.

|| наз. дальназо́ркасць, -і, ж.

забяспе́чаны, -ая, -ае.

Які жыве ў матэрыяльным дастатку.

Забяспечанае жыццё.

З. чалавек.

|| наз. забяспе́чанасць, -і, ж.