суадносіны цэн, пры якіх цэны па здзелках на тэрмін перавышаюць цэны на наяўны тавар, а цэны на тавар з аддаленымі тэрмінамі пастаўкі вышэйшыя, чым з бліжэйшымі (проціл.бэквардэйшн).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
семі́ты
(ад гр. Sem, ад ст.-яўр. Sem = імя аднаго з сыноў біблейскага Ноя)
тэрмін, які прымяняецца ў адносінах да народаў, што размаўляюць на семіцкіх мовах (арабаў, сірыйцаў, яўрэяў і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
каранці́н, ‑у, м.
1. Часовая ізаляцыя заразна хворых і асоб, якія сутыкаліся з імі, з мэтай прадухіліць распаўсюджанне інфекцыі. Тэрмін каранціну. Накласці каранцін.// Сістэма мерапрыемстваў, накіраваных на ліквідацыю інфекцыі (сярод насельніцтва, у сельскай гаспадарцы і пад.). Інспекцыя па каранціну.
2. Санітарны пункт для агляду асоб, суднаў і тавараў, якія прыбываюць з заражанай мясцовасці. — Я ўжо хадзіў, распытваў. Тут, у каранціне, нас могуць пратрымаць яшчэ доўгі час.Лынькоў.
[Фр. quarantaine.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. Перамясціць каго‑, што‑н. на большую адлегласць ад каго‑, чаго‑н. Аддаліць гаспадарчы двор ад жылля.
2. Перанесці, прызначыць тэрмін выканання чаго‑н. на пазнейшы час; адтэрмінаваць. [Валодзю] як бы хацелася аддаліць той момант, якога ён даўно прагнуў, момант спаткання з маці.Чорны.
3. Выклікаць адчужанасць, стаць прычынай адчужанасці. Гэта нязначнае здарэнне канчаткова аддаліла іх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыспе́шваць, прыспе́шыць zur Éile ántreiben*, drängen vt; beschléunigen vt;
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пяціго́ддзен.
1. (тэрмін) fünf Jáhre; Jahrfünft n -(e)s, -e (пяцігодка);
за гэ́тае пяціго́ддзе in díesen fünf Jáhren;
2. (гадавіна) fünfter Jáhrestag; Fünfjahrfeier f -; fǘnfjähriges Jubiläum
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Sicht
f -
1) ба́чнасць, від, перспекты́ва
áußer ~ sein — быць не ў по́лі зро́ку
in ~ sein — быць ба́чным, быць у по́лі зро́ку
2) тэ́рмін; час
auf lánge [wéite] ~ — на далёкае бу́дучае, на праця́глы перы́яд ча́су
Wéchsel von kúrzer [lánger] ~ — вэ́ксаль на каро́ткі [до́ўгі] тэ́рмін
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АФІЦЫ́РАВАННЕ
(ад лац. afficio прычыняю, уздзейнічаю),
здольнасць прадмета ўздзейнічаць на органы пачуццяў. Тэрмін уведзены ням. філосафам І.Кантам, які лічыў, што пачуццёвыя ўяўленні ўзнікаюць у выніку ўздзеяння «рэчаў у сабе» на органы пачуццяў, а кожны прадмет павінен пэўным чынам «афіцыраваць» душу, каб здзейснілася пазнанне.