Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
flowery
[ˈflaʊri]
adj.
1) усы́паны кве́ткамі
2) квяці́сты (стыль, мо́ва)
3) квяці́сты, у кве́ткі (ткані́на)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АСНО́ВА ў ткацтве, сукупнасць паралельных нітак, накіраваных уздоўж тканіны. Тканіна на ткацкім станку ўтвараецца ўзаемным (пераважна перпендыкулярным) перапляценнем нітак
Аснова і ўтку. Ніткі асновы пры тканні церпяць большае мех. ўздзеянне, чым ніткі ўтку, таму на аснову выкарыстоўваюць больш трывалую і якасную пражу. Трываласць нітак асновы павялічваюць апрацоўкай клеявымі растворамі (шліхтай).
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
а́тлас, ‑а, м.
Зборнік геаграфічных, гістарычных і інш. карт, а таксама табліц, малюнкаў, чарцяжоў, схем і пад. Геаграфічны атлас. Заалагічны атлас.
[Паводле імя міфічнага велікана Атланта (грэч. Atlas).]
атла́с, ‑у, м.
Тканіна з гладкім, бліскучым правым бокам. Чорны атлас.
[Араб. atlas — гладкі, малакаштоўны — пра шоўк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сукно́ ’шарсцяная або паўшарсцяная тканіна з гладкім ворсам, якая пры вырабе апрацоўваецца валяннем’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк., Бяльк., ТС, Сл. ПЗБ), ’тканіна, у якой аснова і ўток з воўны’ (ваўк., ашм., Нар. скарбы), ст.-бел.сукно ’тс’ (Сташайтэне, Абстр. лекс). Укр., рус.сукно́, стараж.-рус.сукъно, польск., в.-луж., н.-луж., чэш., славац.sukno, палаб.sáuknö, серб.-харв.су́кно ’сукно’, славен.suknó, балг.су́кно, макед.сукно, ст.-слав.соукно. Прасл.*sukno ’тканіна, сукно’. Дэрыват ад прасл.*sukati ’сукаць’ з суф. ‑ъno, гл. Борысь, 586; Сной₂ (710) *sukno лічыць субстантынаванай формай н. р. ад *suknъ, роднаснай *sukati. Гл. яшчэ Фасмер, 3, 799; Бязлай, 3, 340; Махэк₂, 592; Шустар-Шэўц, 1377–1378.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Саці́н ’баваўняная або шаўковая тканіна, якая мае гладкі бліскучы правы бок’ (ТСБМ), саці́на ’тс’ (Ян.), саці́навы ’які мае адносіны да саціну’ (ТСБМ, Бяльк.), саці́нкаву ’тс’ (ТС). Праз рус.сати́н ’тс’ (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 79) з ням.Satin або франц.satin ’атлас’, якія тлумачаць з араб.zaitūnî ’з кітайскага горада Цзяадун’, г. зн. тканіна названая па месцу паходжання. Гл. Локач, 171; Праабражэнскі, 2, 254; Фасмер, 3, 565.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трыката́ж ‘тканіна машыннай вязкі’ (ТСБМ). Праз рус.трикота́ж ці польск.trykotaż: fabryka trykotaży (Варш. сл.), запазычана з франц.tricotage ‘вязаная тканіна’, ‘вязанне’ < tricoter ‘вязаць (на спіцах, кручком)’. Апошняе не мае надзейнай этымалогіі: флам.strikken ‘плесці’, суч. ням.stricken ‘вязаць’ < ст.-в.-ням.stricchen ‘звязваць’ < англ.-сакс.gestrician ‘латаць сеткі, невады’ (Чарных, 2, 262–263; Голуб-Ліер, 489; Даза, 725; Васэрцыер, 225; ЕСУМ, 5, 637).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wolta
ж.
1. вольта (тканіна);
2.перан. рэзкі паварот; нечаканы ўчынак
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
АЗБАПЛА́СТЫКІ,
пластмасы з азбеставых валакністых напаўняльнікаў і тэрмарэактыўных, пераважна амінаальдэгідных і фуранавых смолаў. Падзяляюцца на азбатэксталіты (напаўняльнік — азб.тканіна), азбавалакніты (напаўняльнік — валакно) і азбагетынаксы (напаўняльнік — папера). Маюць высокую мех. трываласць, цепластойкасць, фрыкцыйнасць, электраізаляцыйныя, антыкаразійныя ўласцівасці. Выкарыстоўваюцца ў вытв-сці ратацыйных помпаў і электраабсталявання, тармазных калодак, каразійнаўстойлівай ізаляцыі, трубаў, кранаў, элементаў цеплааховы ракет і касм. апаратаў.