спрацава́цца I сов. (достигнуть слаженности, согласованности в работе) срабо́таться;

брыга́да ху́тка ~ва́лася — брига́да бы́стро срабо́талась

спрацава́цца II сов.

1. (износиться, стереться от работы) срабо́таться; израбо́таться;

шасцярня́ ўжо ~ва́лася — шестерня́ уже́ срабо́талась;

2. (измучиться от продолжительной трудной работы) изнемо́чь; изнури́ться, израбо́таться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ствары́цца сов.

1. созда́ться, сложи́ться;

~ры́ліся до́брыя ўмо́вы для рабо́ты — создали́сь (сложи́лись) хоро́шие усло́вия для рабо́ты;

~ры́лася до́брае ўра́жанне — создало́сь (сложи́лось) хоро́шее впечатле́ние;

2. (сформироваться) созда́ться, организова́ться, образова́ться, учреди́ться;

пры шко́ле ~ры́ўся драматы́чны гурто́к — при шко́ле образова́лся (организова́лся) драмати́ческий кружо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вэ́ндзіцца ’вэндзіцца; марудзіць, затрымлівацца’ (Сцяшк. МГ). Значэнне ’марудзіць, затрымлівацца’ другаснае. Аналагічнае развіццё і ў рус. мове (рус. копти́ться ’сядзець, нічога не рабіць’). Магчыма, сюды адносіцца і вэ́ндзацца ’бадзяцца, сланяцца без работы’ (Шат.), якое, відаць, утворана ад вэ́ндзаць ’вэндзіць’ (так жа, як вэ́ндзіцца ’марудзіць’ < вэ́ндзіцца, вэ́ндзіць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

араша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да арашэння. Арашальныя работы. // Які прызначаны, служыць для арашэння. Арашальныя збудаванні. Арашальны трубаправод. Арашальная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

габеле́н, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Насценны дыван ручной работы з вытканай на ім карцінай, узорам.

2. ‑у. Дэкаратыўная тканіна.

[Фр. gobelin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідраву́зел, ‑зла, м.

Сукупнасць гідратэхнічных збудаванняў (канапы, шлюзы, плаціны, гідрастанцыі), размешчаных паблізу адзін аднаго і аб’яднаных умовамі сумеснай работы. Цымлянскі гідравузел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыскваліфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., каго-што.

Кніжн. Пазбавіць (пазбаўляць) кваліфікацыі, прызнаць (прызнаваць) няздольным, непрыгодным для пэўнай работы, спецыяльнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запра́віцца, ‑праўлюся, ‑правішся, ‑правіцца; зак.

Разм. Падрыхтаваць сваю машыну да работы, заліўшы ў яе гаручае, масла і пад. Шафёры спяшаюцца заправіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілаграмаме́тр, ‑а, м.

Адзінка вымярэння энергіі (работы), роўная рабоце, што затрачваецца для падняцця масы ў 1 кілаграм на вышыню 1 метр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магналі́тавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да магналіту. Магналітавыя работы.

2. Які складаецца з магналіту, зроблены з яго. Магналітавая падлога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)