ertéilen

vt дава́ць (параду)

éinen Beféhl ~ — аддава́ць зага́д

Únterricht ~ — выклада́ць

ein Recht ~ — дава́ць пра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Vórkauf

m -(e)s, -käufe

1) ску́пка, пераку́пка

2) перан. пра́ва прывіле́i пры ку́плі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gewähren

vt дава́ць (права); выко́нваць (просьбу)

j-n ~ lássen* — дава́ць каму́-н. свабо́ду дзе́янняў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

tenure [ˈtenjə] n.

1. улада́нне, вало́данне; тэ́рмін вало́дання;

security of tenure гаранты́йнае пра́ва на арэ́нду

2. тэ́pмін знахо́джання (на пасадзе); тэ́рмін паўнамо́цтваў;

his four-year tenure as President яго́ чатырохгадо́вы тэ́рмін на паса́дзе прэзідэ́нта

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́бар, -ру м., в разн. знач. вы́бор;

пра́ва ~ру — пра́во вы́бора;

на в. — на вы́бор;

вялі́кі в. тава́раў — большо́й вы́бор това́ров;

адо́брыць чый-не́будзь в. — одо́брить че́й-л. вы́бор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

option [ˈɒpʃn] n.

1. вы́бар, пра́ва вы́бару;

I had no option but to tell them everything. У мяне не было іншага выбару, як толькі расказаць ім усё.

2. прадме́т па вы́бары; факультаты́ўны прадме́т (у якой-н. навучальнай установе);

Belarusian is one of the options. Беларуская мова – адна з моў для вывучэння.

♦

the soft/easy option лі́нія найме́ншага супраціўле́ння, пазбяга́нне перашко́д;

keep/leave one’s options open не спяша́цца з рашэ́ннем/вы́барам; пакіда́ць за сабо́й пра́ва вы́бару

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pięść

pięś|ć

ж. кулак;

walka na ~ci — кулачны бой;

prawo ~ci — закон мацнейшага, права кулака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

azyl, ~u

м. прыстанішча, прыстанак, прытулак;

prosić o azyl — прасіць прыстанішча (прытулку);

prawo ~u — права прыстанішча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

затрыма́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад затрымаць.

2. у знач. наз. затрыма́ны, ‑ага, м.; затрыма́ная, ‑ай, ж. Той (тая), каго ўзялі пад варту або арыштавалі. — Ніхто не адмаўляе вашага права страляць у затрыманага, калі ён спрабуе ўцякаць. Лынькоў. Усе пешыя паліцыянты абкружылі кардонам затрыманых і павялі ў дырэкцыю. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устано́ва, ‑ы, ж.

Грамадская ці дзяржаўная арганізацыя, якая кіруе пэўнай галіной гаспадаркі, гандлю і пад., занятая адпаведнай дзейнасцю. Дзяржаўныя ўстановы. Навукова-даследчыя ўстановы. □ Да рэвалюцыі ў Беларусі не было вышэйшых навучальных устаноў. Пшыркоў.

•••

Закрытая навучальная ўстанова — навучальная ўстанова, выхаванцы якой жывуць на поўным забеспячэнні і не маюць права самавольна адлучацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)