прыгарадны прыметнік
-
гл. прыгарад.
-
Які знаходзіцца, размешчаны ў прыгарадзе, у наваколлі горада.
-
Пра транспарт: не далёкі, які абслугоўвае блізкія ад горада раёны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
растрыбушыць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
-
Выняць вантробы з забітай жывёліны, птушкі, рыбы; распатрашыць, выпатрашыць.
-
Развярнуць, разарваць што-н., дастаўшы тое, што знаходзіцца ўнутры.
|| незакончанае трыванне: растрыбушваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
сужыцель назоўнік | мужчынскі род
-
Чалавек, які жыве з кім-н. у адной кватэры (устарэлае).
-
Мужчына, які знаходзіцца ў пазашлюбнай сувязі з якой-н. жанчынай; палюбоўнік.
|| жаночы род: сужыцелька.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
upcountry
[,ʌpˈkʌntri]1.n., pl. -tries
цэнтра́льныя раёны кра́ю
2.adv.
у цэ́нтры кра́ю
3.adj.
які́ знахо́дзіцца або́ жыве́ ў цэ́нтры кра́ю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
goner [ˈgɒnə] n. infml (пра чалавека) які́ знаходзіцца пры сме́рці або́ ў безнадзе́йным стано́вішчы;
I guess he’s a goner. Баюся, што яму канцы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
accord2 [əˈkɔ:d] v. fml (with) адпавяда́ць, знахо́дзіцца ў адпаве́днасці;
His principles and actions do not accord. Яго прынцыпы і дзеянні не стасуюцца.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Лагаві́шча ’логава, месца, дзе знаходзіцца воўчы вывадак’ (Сцяшк.), лагавішча ’бярлога, логава’ (Мат. Гом.). Да логавішча (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рызыдава́ць ’самаўладнічаць’ (Цых.). Паланізм, параўн. польск. rezydować ’быць, знаходзіцца’, ’мець рэзыдэнцыю’, rezydent ’рэзідэнт’, уст. ’нахлебнік, дармаед’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Выбыва́ць ’выходзіць, выязджаць, знікаць’ (БРС). Да быць ’знаходзіцца, быць у наяўнасці’ (аднак словаўтварэнне сведчыць хутчэй пра запазычанасць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
далёкаўсходні, ‑яя, ‑яе.
Які мае адносіны да Далёкага Усходу, знаходзіцца на Далёкім Усходзе. Далёкаўсходні клімат. Далёкаўсходнія гарады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)