улі́пнуць, -ну, -неш, -не; улі́п, -пла; -ні; зак.

1. у што. Папасці ў што-н. ліпкае, вязкае.

2. перан. Трапіць у непрыемнае становішча (разм.).

У. у гісторыю.

3. Добра аблегчы, прыстаць (пра адзенне, абутак; разм.).

Сукенка ўліпла.

|| незак. уліпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урасці́, -ту́, -це́ш, -це́; уро́с, урасла́, -ло́; зак.

1. у што. Па меры росту пранікнуць углыб, унутр.

Яблынькі добра ўраслі карэннем у глебу.

Хата па вокны ўрасла ў зямлю (перан.: моцна асела).

2. чым. Зарасці, парасці.

Двор урос травой.

|| незак. ураста́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

«ГУ́ТАРКА ПА́НА З ХЛО́ПАМ»,

«Размова пана з хлопам» («Як маешся, Сцяпане...»), ананімны вершаваны твор бел. л-ры сярэдзіны 19 ст. антыпрыгонніцкага зместу. Упершыню апубл. М.Федароўскім у кн. «Люд беларускі» (т. 3, ч. 2, 1903). Відаць, «Гутарка...» з’явілася пасля скасавання паншчыны, бо селянін на пытанне пана, чаму яго жонка не прыходзіць у двор, дзе добра плацяць за работу, адказвае: «Ужо панскі хлеб дакучыў, як нас пан добра мучыў». Твор адрозніваецца ад традыц. бел. гутарак.

Публ.:

Беларуская літаратура XIX ст.: Хрэстаматыя. 2 выд. Мн., 1988.

т. 5, с. 549

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

куме́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Разважаць, абдумваць. Тут Рэвека Стала думаць і кумекаць, Як сляпога ашукаць. Крапіва. // што. Разумець што‑н., разбірацца ў чым‑н. Не зусім добра кумекаў Бэрка надрукаванае ў лістоўках, затое добра разумеў гутаркі Шолама. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ска́заны geságt;

добра ска́зана! gut geságt!;

у кні́зе ска́зана … im Buch steht …;

◊

ска́зана – зро́блена geságt – getan

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Нібяды́ ’добра’ (Жд. 2). Спалучэнне адмоўя з т. зв. родным воклічу назоўніка бяда, параўн. такое бяды (Карскі 2-3, 410).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вастраво́кі, ‑ая, ‑ае.

1. Які добра бачыць, зоркі.

2. З бойкімі, жывымі вачамі. Вастравокі хлапчук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гульну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм. Добра, уволю пагуляць (на свяце, вечарынцы, вяселлі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згуля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Дасягнуць зладжаных дзеянняў у сумеснай гульні. Футбольная каманда добра згулялася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

габлява́цца, ‑люецца; незак.

1. Паддавацца апрацоўцы габляваннем. Сухія дошкі добра габлююцца.

2. Зал. да габляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)