Разм. Тое, што і заўтра (у 2 знач.). Не, яна не пойдзе адсюль да заўтрага, як ні цяжка сядзець тут, але яна не пойдзе.Лобан.Ростам гэтых гарадоў, заводаў і электрастанцый будзе адзначана хада ў заўтрае майго пакалення людзей, маіх равеснікаў.Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саха́ты, ‑ая, ‑ае.
1. З галінастымі рагамі, рагаты. Пазірае сахаты алень. Пажадаць нам удачы выбег.Барадулін.
2.узнач.наз.саха́ты, ‑ага, м. Лось. Падрастай, сахаты, падрастай! Для тваіх паслуг я, твой і гай, І палонка гэта — вадапой, І пад снегам твой пушысты мох...Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сле́дчы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да следства. Следчыя матэрыялы.// Які вядзе следства. Лепшыя работнікі нашых следчых органаў ламалі галовы пад усёй гэтай справай.Чорны.
2.узнач.наз.сле́дчы, ‑ага, м. Службовая асоба, якая вядзе следства. Пятроў некалі быў следчым раённай пракуратуры.Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ствалавы́, ‑ая, ‑ое іствало́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да ствала (у 1, 3 знач.).
2.Спец. Які мае адносіны да ствала (у 5 знач.).
3.узнач.наз.ствало́вы, ‑ага, м.; ствало́вая, ‑ай, ж. Той, хто кіруе спускавым механізмам у шахце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суправаджа́ючы,
1.‑ая, ‑ае. Дзеепрым.незал.цяпер.ад суправаджаць.
2.узнач.наз.суправаджа́ючы, ‑ага, м. Той, хто суправаджае каго‑, што‑н. з мэтай аховы, канваіравання або як праваднік. Камандзір злучэння прапанаваў яму суправаджаючых да Бярэзіны, але Валодзя адмовіўся.Федасеенка.
3.Дзеепрысл.незак.ад суправаджаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ткнуць, ткну, ткнеш, ткне; ткнём, ткняце; зак.
Разм.
1.Аднакр.да тыкаць 1.
2.што. Рэзкім рухам змясціць што‑н. куды‑н. — Ага, — згадзілася .. [Таццяна] паслухмяна, ткнула папяроску ў попельніцу і паставіла яе на падлогу.Карпаў.Васіль вынес каробку-сявеньку. Спяшаўся.. Ткнуў сявеньку ў перадок.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
яснавяльмо́жны, ‑ая, ‑ае.
Гіст. Форма ганарова-пачцівага называння польскіх паноў і ўкраінскіх гетманаў. Умеюць гнуць, сціскаць і трэсці Яснавяльможныя паны.Колас.//узнач.наз.яснавяльмо́жны, ‑ага, м. Польскі пан ці ўкраінскі гетман. Людзі голасам галасілі ад панскай ласкі. Шукалі дзе якую ўправу на яснавяльможнага.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mit j-m ein ~ éssen* — ісці́ ў закла́д з кім-н. (падзяліўшы між сабой арэх-спарыш – жартаўлівы звычай)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
наступа́ючы,
1.‑ая, ‑ае. Дзеепрым.незал.цяпер.ад наступаць 1.
2.‑ая, ‑ае; узнач.прым. Які вядзе наступленне. Мікіта Палазок быў на левым флангу наступаючай часці.Колас.
3.узнач.наз.наступа́ючы, ‑ага, м. Той, хто наступае. Шарэнгі наступаючых.
4.Дзеепрысл.незак.ад наступаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недазво́лены, ‑ая, ‑ае.
1. Забаронены, недапушчальны. Турсевіч дагадваўся, што настаўніцкая моладзь, захапляючыся рэвалюцыйнай пнынню, збіраецца ўпотай для нейкай недазволенай справы.Колас.
2.узнач.наз.недазво́ленае, ‑ага, н. Тое, што недазволена. Лёня адчуваў, што Кастусь гаворыць правільна. Нельга рабіць недазволенае. І ўсё-такі ён паспрабаваў запярэчыць.Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)