Nemo solus satis sapit

Адзін чалавек не можа быць дастаткова разумным.

Один человек не может быть достаточно умным.

бел. Адна галава добра, а дзве яшчэ лепш. Што галава, то розум. Што два, то не адзін. Адна галавешка і ў печы гасне, а дзве і ў полі гараць.

рус. Ум хорошо, а два лучше. Один ум ‒ пол-ума; три ума ‒ полтора ума; два ума ‒ ум. Ум добро, а два и лучше того. Одна голова хорошо, а две лучше. Один осудит, а двое рас судят. Один говорит красно, а два пестро.

фр. Deux avis valent mieux qu’un (Два мнения лучше, чем одно).

англ. No man is wise at all times (Никто не мудр всё время).

нем. Doppelt reißt nicht (Двойное не рвётся). Doppelt hält besser (Двойное держит лучше).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

дзед м

1. Grßvater m -s, -väter;

2. мн (продкі):

на́шы дзяды́ unsere Grßväter, unsere Vrfahren, unsere hnen;

3. (стары чалавек) lte (sub) m -n, -n;

Дзед Маро́з (Grß)väterchen Frost;

Каля́дны Дзед Wihnachtsmann m -(e)s, -männer;

дзед ба́бе па сакрэ́ту, а яна́ ўсяму́ све́ту was drei wssen, erfhren bald drißig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

малады́ jung;

маладо́е пакале́нне jnge Generatin;

малады́я ка́дры Nchwuchskräfte pl;

маладо́е віно́ jnger Wein, Most m -es, -e;

малады́ ме́сяц Jngmond m -(e)s, znehmender Mond; Mndsichel f -;

малада́я бу́льба nue Kartffeln;

малады́ чалаве́к! (зварот) jnger Mann!;

2. у знач наз м Jngverheiratete (sub) m, -n, -n; Jngvermählte (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

baby1 [ˈbeɪbi] n.

1. дзіця́, дзіцё, немаўля́

2. infml са́мы мало́дшы (у сям’і);

mother’s baby ма́мчын сыно́к

3. інфанты́льны чалаве́к;

Don’t be such a baby! Хопіць дзяцініцца!

4. (у зваротку) дзе́тка, мало́е

leave smb. holding the baby infml перакла́дваць на каго́-н. адка́знасць;

throw the baby out with the bathwater infml вы́плюхнуць дзіцё ра́зам з вадо́ю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

consequence [ˈkɒnsɪkwəns] n.

1. вы́нік;

the consequences of an action вы́нікі ўчы́нку

2. высно́ва, вы́вад, заключэ́нне;

it follows as a logical consequence адсю́ль выніка́е, што

3. fml значэ́нне, зна́чнасць, ва́жнасць;

a matter of great consequence спра́ва вялі́кай ва́жнасці;

a person of consequence уплыво́вы чалаве́к;

it is of no consequence гэ́та не ма́е значэ́ння

in consequence of fml у вы́ніку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

New Year [ˌnju:ˈjɪə] n. Но́вы год;

New Year’s Eve наваго́дняя ноч, пярэ́дадне Но́вага го́да (31 снежня);

New Year’s Day пе́ршы дзень Но́вага го́да (1 студзеня);

Happy New Year! З Но́вым го́дам!;

the new year пе́ршыя не́калькі ты́дняў го́да;

a New Year’s resolution абяца́нне, яко́е дае́ сабе́ чалаве́к пад Но́вы год (кінуць курыць, трымацца дыеты і да т. п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scales [skeɪlz] n. pl.

1. ва́гі, ша́лі;

That victory turned the scales in our favour. Тая перамога вырашыла вынік справы на нашу карысць;

a scales weight гі́ра

2. the Scales astron. Ша́лі (знак задыяка)

3. the Scales astrol. Ша́лі (знак задыяка; чалавек, які нарадзіўся пад гэтым знакам)

tip the scale(s) at smth. infml выраша́ць кане́ц спра́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

знаёмы, ‑ая, ‑ае; знаем, ‑а.

1. Раней зведаны, спазнаны, прывычны. Знаёмы голас. Знаёмая мелодыя. □ Зося лёгка разбірала знаёмы почырк. Крапіва. Ішоў дзед Талаш не спяшаючыся, выбіраючы глухія лясныя сцежкі, так добра знаёмыя дзеду. Колас.

2. з чым або каму-чаму. Які зведаў, выпрабаваў што‑н., мае пазнанні ў чым‑н. Як чалавек, знаёмы з тутэйшымі парадкамі, .. [Кібрык] з самага пачатку сеў воддаль, на тахту. Шыцік. Рэдактар надзеў акуляры, паклаў на стол жылістыя рукі — ім, відаць, знаёма была ў свой час фізічная праца. Хадкевіч.

3. Які знаходзіцца з кім‑н. у знаёмстве (у 1 знач.). Мяркуючы па тым, як .. [юнакі] сустрэліся, як жартуюць, лёгка можна было заключыць, што яны даўно знаёмыя і паважаюць адзін аднаго. Анісаў.

4. у знач. наз. знаёмы, ‑ага, м.; знаёмая, ‑ай, ж. Той, (тая), хто знаходзіцца ў знаёмстве з кім‑н.; знаёмы чалавек. У цэнтры горада, ля крамы, на рагу, Знаёмая знаёмую спаткала. Корбан. Бацька і маці пайшлі да знаёмых у госці, а Віця застаўся дома. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рост, ‑у, М ‑сце, м.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. расці. // Павелічэнне колькасці. Рост насельніцтва. Рост пагалоўя жывёлы. // Узмацненне, павышэнне. Зіма Сталінграда была зімой магутнага росту партызанскіх сіл, іх пераможнага наступу. Шамякін. Для Максіма Танка з’езд [пісьменнікаў СССР] быў вялікай падзеяй, ідэі, узнятыя там, знайшлі ў ім гарачага прыхільніка і дапамаглі яго творчаму росту. У. Калеснік.

2. Вышыня чалавека або жывёлы. Гэта быў невялікага росту, прысадзісты, шыракаплечы чалавек год пад трыццаць. Мяжэвіч. Сярэдняга росту .. мужчына ў афіцэрскім кіцелі і простых кірзавых ботах, размахваючы жоўтай палявой сумкай, нёс на сваім смуглявым твары вясёлую ўсмешку. Паслядовіч.

•••

Ва ўвесь рост, на ўвесь рост — а) стоячы, прама; б) поўнасцю, на ўсю фігуру (пра фігуру чалавека на фатаграфіі, партрэце і пад.); в) перан. патрабуючы неадкладнага вырашэння; г) перан. поўнасцю, як мае быць, як належыць. Словам, гаспадар абудзіўся ў Мікіце ва ўвесь рост. Колас.

У касы сажань ростам гл. сажань.

У поўны рост, на поўны рост — тое, што і ва ўвесь рост.

У рост чалавека — прыблізна такой вышыні як чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывяза́цца, ‑вяжуся, ‑вяжашся, ‑вяжацца; зак.

1. Прымацавацца да чаго‑н. вяроўкай, рэменем і пад. [Макараў] сеў у кабіну, прывязаўся, агледзеўся. Алешка.

2. перан. Адчуць прыхільнасць да каго‑, чаго‑н., неабходнасць быць дзе‑н., з кім‑, чым‑н. Мая так прывязалася да Наташы, што калі тая, занятая якой-небудзь тэрміновай працай доўга не прыходзіла да іх, сумавала. Краўчанка. Будучы здольным моцна прывязацца да чалавека, [Галынскі] не знаходзіў людзей, якія маглі б выклікаць у ім пачуцці гэткай прывязанасці. Галавач.

3. перан. Прыстаць да каго‑н. з назойлівымі просьбамі, пытаннямі і пад. — Ды што ты, чалавек! Ашалеў?!. Каб я так сваю гаспадарку аглядаў, як я бачыў твайго каня.. І чаго прывязаўся чалавек? Крапіва. — Язэп, уставай — крычыць ён [дзед] сыну: Уставай у гэтую ж хвіліну! — .. — Чаго да хлопца прывязаўся? Лепш лёг бы каменем. Набраўся! — Гаворыць баба і сярдуе. Колас. // Пачаць неадступна ісці за кім‑н., праследаваць каго‑н. Сабака прывязаўся за хлопчыкам.

4. Спец. Звязацца з якім‑н. арыенцірам, суаднесціся з чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)