1) які адносіцца да пластыкі, вызначаецца гарманічнасцю, грацыёзнасцю (напр. п-ае мастацтва, п-ыя рухі);
2) здольны пад ціскам змяняць сваю форму, не ломкі (напр. п-ыя матэрыялы);
3) звязаны з перасадкай скуры (напр. п-ая аперацыя).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
тэкст
(лац. textum = сувязь, злучэнне)
1) тое, што напісана або надрукавана (напр. т. пратакола, т. рамана);
2) асноўная частка напісанага або надрукаванага без падрадковых заўваг, спасылак, каментарыяў (напр. зноска пад тэкстам);
3) словы, на якія напісана музыка (напр. т. песні).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Pféife
f -, -n
1) свісто́к, ду́дка
2) пі́пка, лю́лька
◊ die ~ im Sack hálten* — трыма́ць язы́к за зуба́мі
nach j-s ~ tánzen — скака́ць пад чыю́-н. ду́дку
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Bedéckung
f -, -en
1) пакрыва́нне, засці- ла́нне
2) вайск. прыкрыццё, канво́й, ахо́ва
únter ~ — пад ахо́вай, у суправаджэ́нні
3) астр. зацьме́нне
4) хма́рнасць
5) забру́джванне (радыёактыўнымі рэчывамі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
begléiten
vt
1) право́дзіць; суправаджа́ць (тс. перан.)
2) канваі́раваць
3) (aufD) акампанава́ць, акампані́раваць (каму-н. на чым-н.)
begléitet von (D) — пад акампанеме́нт (чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Blick
m -(e)s, -e по́зірк, по́гляд
den ríchtigen ~ für etw. háben — разбіра́цца ў чым-н.
kéinen ~ für etw. háben — не браць што-н.пад ува́гу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Éinfluss
m -es, Éinflüsse
1) уплыў
~ áusüben — рабі́ць уплыў
~ háben — мець уплыў
únter j-s ~ stéhen* — быць пад чыі́м-н. уплы́вам
ein Mann von ~ — уплыво́вы чалаве́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ва́гі ’прылада для ўзважвання’. Да вага́ (гл.). Форма множнага ліку, у пэўнай ступені лексікалізаваная (аднак у РБСвага́ адз. л., ва́гі мн. л.), замацавалася, магчыма, па аналогіі з назвамі іншых прылад, якія складаюцца з дзвюх частак (сані, нажніцы, вароты і пад.), або пад уплывам рус.весы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́дзел ’доля, часць’ (БРС, КТС); ’участак’ (Грыг.); ’выдзяленне пад мерку ці вагу’ (КЭС, лаг.). Рус.вы́дел ’выдзяленне долі, часці’, дыял.вы́делок ’клін або паласа зямлі, выдзеленая пад ворыва’, ст.-рус.выдѣлъ ’доля, часць’, укр.ви́діл, польск.wydział і г. д. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад вы́дзеліць (гл. дзяліць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вяшчэ́ль ’вяшчун’ (Крывіч). Ад вяшчаць з суф. ‑ель. Прымаючы пад увагу архаічны характар суфікса (параўн. Слаўскі, SP, 2, 108) і запазычанасць утваральнай асновы, магчыма бачыць тут штучнае ўтварэнне «пад старажытнасць». Не выключаны таксама ўплыў суфіксацыі ‑цель; параўн. рус.дыял.богатель, гл. аб апошнім Слаўскі, SP, 107.