землеўла́снік, ‑а, м.

Тое, што і землеўладальнік. Уся .. гаспода [Уладзімера] нагадвала сядзібу землеўласніка сярэдняй рукі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злапо́мны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і злапамятны. Лявон Нарбутовіч быў чалавек злапомны і помслівы. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змігну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Тое, што і мігнуць. І вокам не змігне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зно́ўку, прысл.

Тое, што і зноў. Атака ворага адбіта, І ўсё навокал зноўку ажыло. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забурэ́цца, ‑эецца; зак.

Разм. Тое, што і забурэць. Падымаешся, каліна ўсходзе толькі забурэецца неба. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задуме́нне, ‑я, н.

Тое, што і задуменнасць. Анісся сядзела ля акна ў цяжкім задуменні. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заму́ства, ‑а, н.

Разм. Тое, што і замужжа. Ад гэтага замуства яна нарадзіла сына. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запе́чча, ‑а, н.

Тое, што і запечак. Адазваўся ў запеччы цвыркун — веснік блізкай ночы. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шай, прысл.

Тое, што і вышэй. Дык ідзі ж, мая краіна,.. Яшчэ вышай, далей. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпнатызава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гіпнатызаваць; тое, што і гіпноз (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)