Verbum

со́ртнасць, -і, ж. (спец.).

1. Тое, што і гатунковасць.

2. Прыналежнасць да высокага або каштоўнага сорту (пра культурныя расліны).

С. пшаніцы.

сто́пар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыстасаванне для спынення, замацавання частак механізма ў якім-н. становішчы.

|| прым. сто́парны, -ая, -ае.

стэтаско́п, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Медыцынскі інструмент у выглядзе трубкі для выслухвання сэрца і лёгкіх.

|| прым. стэтаско́пны, -ая, -ае.

су́парт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Рухомы вузел металарэзных і дрэваапрацоўчых станкоў з разцом.

|| прым. су́партны, -ая, -ае.

тапо́нім, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Уласная назва якога-н. геаграфічнага аб’екта (населенага пункта, ракі, возера і пад.).

Тапонімы Міншчыны.

тузлу́к, -у́, м. (спец.).

Раствор солі для засолу рыбы, ікры і іншых прадуктаў, а таксама скураной сыравіны.

|| прым. тузлу́чны, -ая, -ае.

ужыві́ць, -ыўлю́, -ы́віш, -ы́віць; -ы́ўлены; зак., што (спец.).

Змясціць унутр жывога арганізма часова ці для прыжыўлення.

|| незак. ужыўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

узрыва́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Механізм, які выклікае выбух зарада ў міне, артылерыйскім снарадзе, ракеце, авіябомбе, тарпедзе і пад.

улі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (спец.).

Частка ўнутранага вуха, дзе знаходзіцца гукаўспрымальны апарат.

|| прым. улі́ткавы, -ая, -ае.

фібро́ма, -ы, мн. -ы, -о́м, ж. (спец.).

Дабраякасная пухліна з валакністай злучальнай тканкі.

|| прым. фібро́мны, -ая, -ае і фібрамато́зны, -ая, -ае.