Verbum

карамбо́ль, -ю, м.

У більярдзе: рыкашэтны ўдар шара, які адскочыў ад другога шара, па трэцім.

Зрабіць к.

|| прым. карамбо́льны, -ая, -ае.

кармавы́², -а́я, -о́е.

1. гл. карма.

2. у знач. наз. кармавы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х. Матрос, які працуе на карме; рулявы.

начо́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які многа чытае, але павярхоўна, некрытычна засвойвае прачытанае.

|| ж. начо́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

незлічо́ны, -ая, -ае.

Такі, які цяжка або немагчыма палічыць; непамерны па колькасці.

Незлічоныя галасы птушак.

Незлічонае багацце.

|| наз. незлічо́насць, -і, ж.

ненарма́льны, -ая, -ае.

1. Які мае адхіленні ад нормы.

Н. крывяны ціск.

2. Душэўнахворы; псіхічна неўраўнаважаны (разм.).

|| наз. ненарма́льнасць, -і, ж.

нервовахво́ры, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Чалавек, які пакутуе на нервовую хваробу.

Клініка для нервовахворых.

|| ж. нервовахво́рая, -ай, мн. -ыя, -ых.

неўгамо́нны, -ая, -ае.

1. Які не можа супакоіцца, вельмі рухавы.

Неўгамоннае дзіця.

2. Неспакойны, турботны.

Неўгамоннае жыццё.

|| наз. неўгамо́ннасць, -і, ж.

нечалаве́чы, -ая, -ае.

1. Не ўласцівы чалавеку.

Н. крык.

2. Які перавышае чалавечыя магчымасці; празмерны.

Нечалавечыя намаганні.

3. Бесчалавечны.

Нечалавечыя пакуты.

нядобразычлі́вы, -ая, -ае.

Які не зычыць дабра каму-н.; выражае непрыязнасць да каго-, чаго-н.

Нядобразычлівыя адносіны.

|| наз. нядобразычлі́васць, -і, ж.

манту́.

1. нескл., ж. Унутрыскурная проба для ранняй дыягностыкі туберкулёзу.

2. прым., нязм. Які мае адносіны да такой пробы.

Рэакцыя м.