Verbum

авары́йшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Работнік аварыйнай службы.

2. Нядбайны работнік, які дапускае аварыі.

адве́чны, -ая, -ае.

Спрадвечны; які існуе з даўніх часоў.

Адвечныя балоты.

Адвечная таямніца.

|| наз. адве́чнасць, -і, ж.

адві́слы, -ая, -ае.

Які адвіс, апусціўся, адцягнуўся ўніз; абвіслы.

Адвіслыя кішэні.

Адвіслыя губы.

|| наз. адві́сласць, -і, ж.

аднайме́нны, -ая, -ае.

Які мае тое самае імя, такую самую назву.

Аднайменныя гарады.

|| наз. аднайме́ннасць, -і, ж.

адпускні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чалавек, які знаходзіцца ў водпуску.

|| ж. адпускні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц.

рознакаляро́вы, -ая, -ае.

3 афарбоўкай розных колераў які змяшчае розныя колеры.

Рознакаляровая тканіна.

|| наз. рознакаляро́васць, -і, ж.

рудымента́рны, -ая, -ае.

1. гл. рудымент.

2. Які знаходзіцца ў зародкавым стане (кніжн.).

|| наз. рудымента́рнасць, -і, ж.

рыпу́чы, -ая, -ае.

Які ўтварае рып.

Рыпучыя вароты.

Рыпучыя колы.

Р. голас (перан.).

|| наз. рыпу́часць, -і, ж.

рыцы́на, -ы, ж.

Алей, які здабываецца з насення клешчавіны і ўжываецца як слабіцельнае.

|| прым. рыцы́навы, -ая, -ае.

са́джаны, -ая, -ае.

Які вырас з саджанца, пасаджаны (не сеяны і не дзікарослы).

Саджаныя бярозы.

С. лес.