braggart

[ˈbrægərt]

1.

n.

выхваля́ка -і m., хвалько́ -а́ m.; самахва́л -а m., самахва́лка f.

2.

adj.

які́ выхваля́ецца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

bushed

[bʊʃt]

adj.

1) informal змардава́ны, вы́біты зь сі́лаў

2) які́ заблука́ў у гушчары́

3) ашало́млены, зьбі́ты з панталы́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

anesthetic

[,ænəsˈӨetɪk]

1.

n.

сро́дак на абязбо́льваньне, нарко́тык -у m.

2.

adj.

1) які абязбо́львае, анэстэзі́йны

2) абязбо́лены, нячу́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

general hospital

1) шпіта́ль агу́льнага ты́пу

2) вайско́вы шпіта́ль, у які́ пераво́зяць хво́рых або́ ра́неных з паляво́га шпіталю́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

genteel

[dʒenˈti:l]

adj.

1) які́ нале́жыць да вышэ́йшага грама́дзтва; сьве́цкі, шляхо́цкі, informal па́нскі

2) ве́тлівы, до́бра вы́хаваны; мо́дны; элега́нтны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

guiltless

[ˈgɪltləs]

adj.

1) без віны́, невінава́ты; няві́нны, бязгрэ́шны, бяскры́ўдны

2) які́ ня ве́дае чаго́-н. або́ ня ўме́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

helpless

[ˈhelpləs]

adj.

1) бязра́дны, беспара́дны; бездапамо́жны; кво́лы

2) без дапамо́гі ці ахо́вы

3) які́ жыве́ ў няста́чы (бе́днасьці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Жгіў-жгіў ’гукапераймальны выклічнік, які імітуе гук пілы’ (полац., Нар. лекс., 22).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Марочлівы ’няшчыры, які хлусіць, віляе ў розныя бакі’ (Растарг.). Да марока (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Валы́ндзік ’валында, хлопчык, які не сядзіць дома’ (Нас.). Да валындацца, валандацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)