Verbum

падстрэ́шак, -шка, мн. -шкі, -шкаў, м.

Ніжні край страхі драўлянай хаты, які навісае над сцяной.

|| прым. падстрэ́шачны, -ая, -ае і падстрэ́шкавы, -ая, -ае.

падстрэ́шша, -а, мн. -ы, -аў, н.

Ніжні край страхі драўлянай хаты, які навісае над сцяной, а таксама прастора пад ім.

У падстрэшшы гнёзды ластавак.

|| прым. падстрэ́шны, -ая, -ае.

падступі́цца, -уплю́ся, -у́пішся, -у́піцца; зак.

1. Тое, што і падступіць (у 1 знач.).

Дзеці падступіліся бліжэй да дзядзькі.

2. да каго. Падысці, звярнуўшыся з просьбай, пытаннем.

Да яго сёння не п.

|| незак. падступа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

падступі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; зак.

1. да каго-чаго. Падысці блізка.

П. да дзіцяці.

Вёска падступіла да лесу (перан.).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., да чаго. Пра пачуцці, стан: з’явіцца, праявіцца ў якой-н. вобласці, у якім-н. месцы.

Падступіла (безас.) да сэрца.

Ком падступіў да горла.

|| незак. падступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. по́дступ, -у, м.

падсу́джваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каму (разм.).

У спорце: прадузята судзіць на карысць якой-н. каманды, спартсмена.

Суддзя падсуджваў камандзе землякоў.

|| зак. падсудзі́ць, -суджу́, -су́дзіш, -су́дзіць.

падсу́дны, -ая, -ае.

1. Які падлягае суду (наогул або ў дадзенай судовай інстанцыі).

Падсудная справа.

2. у знач. наз. падсу́дны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.; падсу́дная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Чалавек, які абвінавачваецца ў чым-н. і знаходзіцца пад судом.

|| наз. падсу́днасць, -і, ж. (да 1 знач.).

падсумава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак., што (кніжн.).

Падвесці падрахунак чаму-н.

П. усе даныя.

|| незак. падсумо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

падсу́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.

Невялікая паясная сумка для патронаў.

Укласці абоймы ў п.

падсу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; -нуты; зак.

1. каго-што. Пасунуўшы, наблізіць.

П. крэсла да стала.

2. каго-што. Засунуць пад што-н.

П. таз пад лаву.

3. што. Непрыметна падлажыць што-н.

П. запіску.

4. каго-што. Абмануўшы, прымусіць узяць што-н. дрэннае, непатрэбнае (разм.).

П. бракаваны тавар.

|| незак. падсо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. падсу́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься (да 1 знач.); незак. падсо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

падсусе́дзіцца, -е́джуся, -е́дзішся, -е́дзіцца; зак., да каго-чаго (разм.).

Падсесці, размясціцца побач з кім-н., далучыцца да каго-, чаго-н.

П. да кампаніі.

|| незак. падсусе́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.