фасфі́давы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і фасфідны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фено́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і фенолавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

феравальфра́м, ‑у, м.

Спец. Сплаў жалеза з вальфрамам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферама́рганец, ‑нцу, м.

Спец. Сплаў жалеза з марганцам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферасілі́цый, ‑ю, м.

Спец. Сплаў жалеза з крэмніем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферахро́м, ‑у, м.

Спец. Сплаў жалеза з хромам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фермента́цыя, ‑і, ж.

Спец. Працэс браджэння. Ферментацыя тытуню.

[Ад лац. fermentare — выклікаць браджэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фізія́тр, ‑а, м.

Спец. Тое, што і фізіятэрапеўт.

[Ад грэч. phisis — прырода і iatēr — урач.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фізіятры́я, ‑і, ж.

Спец. Тое, што і фізіятэрапія.

[Ад грэч. phisis — прырода і iatreia — лячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

франклініза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Адзін з метадаў электралячэння.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)