безгустоўны прыметнік

Які не адпавядае запатрабаванням добрага густу.

  • Б. чалавек.

|| назоўнік: безгустоўнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хам назоўнік | мужчынскі род | пагардлівае | лаянкавае

Грубы, нахабны чалавек.

|| жаночы род: хамка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хрыпун назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Чалавек з хрыплым голасам.

|| жаночы род: хрыпуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хто-небудзь займеннік

Які-небудзь чалавек, усё роўна хто.

  • Пазаві каго-небудзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хітраваты прыметнік

Трохі хітры, які сведчыць пра хітрасць.

  • Х. чалавек.
  • Хітраватая ўсмешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

папулярызатар назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца папулярызацыяй чаго-н.

|| прыметнік: папулярызатарскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пляткар назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які пляткарыць.

|| жаночы род: пляткарка.

|| прыметнік: пляткарскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

жмінда назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае | пагардлівае

Вельмі скупы чалавек, скнара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

жуір назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які жуіруе, жыве ўцехай, асалодай.

|| прыметнік: жуірскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

забаўнік назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які ўмее пацяшаць, забаўляць.

|| жаночы род: забаўніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)