привя́занность ж.

1. (о чувстве — расположение) прыхі́льнасць, -ці ж.; (симпатия) сімпа́тыя, -тыі ж.; (любовь) лю́басць, -ці ж., любо́ў, -бо́ві и -бві́ ж., замілава́нне, -ння ср.; (преданность) адда́насць, -ці ж.;

привя́занность к семье́ любо́ў да сям’і́, адда́насць сям’і́;

2. (о человеке или предмете) упадаба́нне, -ння ср., упадо́ба, -бы ж.; (симпатия) сімпа́тыя, -тыі ж.; (любовь) любо́ў, -бо́ві и -бві́ ж., замілава́нне, -ння ср.; (любимец) улюбёнец, -нца м., (любимица) улюбёнка, -кі ж.;

кни́га — моя да́внишняя привя́занность кні́га — мая́ да́ўняя упадо́ба (любо́ў);

она́ — его́ ста́рая привя́занность яна́ — яго́ стара́я сімпа́тыя (любо́ў).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ко́лькі

1. мест. вопр. ско́лько; (о стоимости чего-л. — ещё) что;

к. ча́су? — ско́лько вре́мени?;

к. табе́ гадо́ў? — ско́лько тебе́ лет?;

к. кашту́е гэ́та кні́га? — ско́лько (что) сто́ит э́та кни́га?;

2. мест. относ. не́сколько;

праз к. хвілі́н мы былі́ до́ма — че́рез не́сколько мину́т мы бы́ли до́ма;

3. нареч. ско́лько;

к. е́ду, а канца́ ўсё няма́ — ско́лько е́ду, а конца́ всё нет;

к. ра́дасці! — ско́лько ра́дости!;

◊ к. лет, к. зім! — ско́лько лет, ско́лько зим!;

к. ёсць ду́ху (сі́лы) — изо всех сил;

к. ўле́зе — ско́лько вле́зет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

разлічы́ць, ‑лічу, ‑лічыш, ‑лічыць; зак., каго-што і з дадан. сказам.

1. Правёўшы падлік, вылічэнне, вызначыць размер, колькасць чаго‑н. Разлічыць кошт будаўніцтва. Разлічыць выдаткі. □ [Сініцкі:] — Як мага больш сеяць раілі партызаны, бо ў той час вельмі цяжка было разлічыць, колькі і як удасца пасеяць наступнай вясной. Залескі. // Зрабіць тэхнічны або матэматычны разлік чаго‑н. Разлічыць канструкцыю. □ «Набат» нечакана зноў пачаў адхіляцца ўбок ад той крывой, якую разлічылі электронныя машыны. Шыцік. // на каго-што (звычайна ў форме дзеепрым. зал. пр.). Прызначыць, зрабіць прыгодным, годным для каго‑, чаго‑н. Кніга разлічана на спецыялістаў сельскай гаспадаркі. Стадыён разлічаны на тры тысячы месц. □ Усё тыя ж густыя акацыі [у Пінску], нібы ў Адэсе.. Той жа трывалы і гладкі тарцовы брук, разлічаны на доўгія гады. В. Вольскі.

2. і без дап. Прадугледзець усё неабходнае для дасягнення жаданага выніку. Аднак жа .. [Мішурын] не разлічыў сваіх сіл і к канцу другога дня пачаў адчуваць вялікую стомленасць. Чорны. // Прыйсці да вываду, вызначыць, рашыць. Петрык разлічыў правільна. Як толькі ён скончыў чытаць, усе загаманілі: — Вось які бацька ў Петрыка. Жычка.

3. Выдаць зарплату. Калгаснікаў разлічылі за летнія месяцы. // Выдаўшы запрацаваныя грошы, звольніць. [Артур:] — Мяне разлічылі з завода ў Рызе хутка пасля твайго арышту. Гартны.

4. Правесці разлік у страі.

5. на што, для чаго (звычайна ў форме дзеепрым. зал. пр.). Зрабіць што‑н. для таго, каб выклікаць пэўную рэакцыю, вынікі. Кожны .. рух [Стэфкі], кожны смяшок, кожны бліск вачыма і зубамі быў разлічаны на эфект. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свая́цтва, ‑а, н.

1. Адносіны паміж людзьмі, якія маюць агульных продкаў. [Абрамовіч:] — Дзякуючы сваяцтву па матчынай лініі з паэтам Багушэвічам і чытанню «Нашай нівы» я, хоць і даволі прыблізна, але арыентаваўся ў літаратуры. «Полымя». — Ды я ж сын Паўлы Мажэйкі, з Узлесся. Мы ўжо былі ў вас некалі, — не ведаючы добра ні цёткі Маланні, ні абстаноўкі ў вёсцы, Мажэйка рабіў упор на сваяцтва. Шахавец. // Блізкасць, якая існуе ў раслін, жывёлін аднаго віду. Аказваецца, многія расліны яловага лесу знаходзяцца ў блізкім сваяцтве з флорай цёплых і гарачых краін. Гавеман. // перан. Падабенства, блізкасць па зместу, уласцівасцях, прыкметах. К. Чорны сам вельмі падкрэсліваў сваё кроўнае сваяцтва з традыцыямі беларускіх класікаў [Ф. Багушэвіча, Я. Купалы, Я. Коласа]. Кучар. Па сутнасці, нейкую новую з’яву мастацкай дакументалістыкі, якая знаходзіцца ў блізкім сваяцтве з кароткім апавяданнем, нагадвае кніга тонкіх псіхалагічных нататак Я. Брыля «Жменя сонечных промняў». «ЛіМ».

2. Роднасць не па крыві, а па шлюбу (адносіны паміж роднымі тых, хто жаніўся). Пра вяселле.. і пра хуткае сваяцтва ніводзін з іх нават і не намякнуў. Кулакоўскі.

3. зб. Родныя, сваякі; радня. Мо таму, што на здымку я быў у капелюшы, у гарнітуры пад гальштукам, яго прымайстравалі на самым відавоку, бо ён аздабляў здымкі мачышынага сваяцтва, якое было знята ў сялянскай вопратцы. Сабаленка. Не даварыўшы, панюхаў і, памянуўшы хрыста з усім сваяцтвам, [Васька] выліў цудоўную страву з усімі прысмакамі пад лазовы куст. Лынькоў.

•••

Ступень сваяцтва гл. ступень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́чно

1. нареч. дакла́дна; (ровно) ро́ўна;

он вы́полнил поруче́ние то́чно ён вы́канаў даручэ́нне дакла́дна;

то́чно в три часа́ ро́ўна (дакла́дна) у тры гадзі́ны;

2. нареч. (совершенно, вполне) якра́з;

то́чно така́я же кни́га якра́з така́я ж кні́га;

3. част. так, ага́, пра́ўда, сапраўды́;

то́чно, э́то он сде́лал так (пра́ўда, сапраўды́), гэ́та ён зрабі́ў;

4. союз бы́ццам, ні́бы;

что ты бежи́шь то́чно с цепи́ сорва́лся што ты бяжы́ш, бы́ццам (ні́бы) з ланцуга́ сарва́ўся;

5. (в самом деле) вводн. сл., уст. сапраўды́;

он, то́чно, был вчера́ у нас ён, сапраўды́, быў учо́ра ў нас;

◊

так то́чно воен. так;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

need

[ni:d]

1.

n.

1) патрэ́ба f.

There is no need to hurry — Няма́ патрэ́бы сьпяша́цца

2)

а) бяда́ f.

б) гале́ча, няста́ча f.; бе́днасьць f.

a friend in need — ся́бра ў бядзе́

2.

v.

1) быць патрэ́бным, патрабава́ць

I need money — Мне патрэ́бныя гро́шы

2) му́сіць; паві́нен

He need not go. Need she go? — Яму́ ня трэ́ба йсьці́ Ці трэ́ба ёй ісьці́?

The book needs correction — Кні́га патрабу́е карэ́кты

it needs to be done with care — Гэ́та трэ́ба зрабіць асьцяро́жна

You need not trouble yourself — Вам няма́ чаго́ турбава́цца

3) цярпе́ць няста́чу

Give to those that need — Дава́й тым, хто ў няста́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

under

[ˈʌndər]

1.

prep.

1) пад

The book fell under the table — Кні́га ўпа́ла пад стол

under the ground — пад зямлёю

2) ніжэ́й

3) менш за

it will cost under ten dollars — Гэ́та бу́дзе каштава́ць менш за дзе́сяць даля́раў

4) пад ула́дай, у часы́

under the new rule — пад но́вай ула́дай

5) з прычы́ны, дзе́ля чаго́

under the circumstances — пры такі́х умо́вах

6) зго́дна з чым

under the law — зго́дна з зако́нам

7) абавя́заны, зму́шаны

to be under obligation — быць абавя́заным

2.

adv.

ніжэ́й, пад

to go under —

а) тану́ць; гі́нуць, зьніка́ць

б) руйнава́цца

3.

adj.

ніжэ́йшы ра́нгам, цано́ю

•

- from under

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

сем (род. сямі́) семь;

у сем разо́ў — в семь раз;

у с. сто́лак — все́меро, в семь раз;

с. у пяць — семью́ пять;

◊ кні́га за сямю́ пяча́цямі — кни́га за семью́ печа́тями;

драць с. шкур — драть семь шкур;

сагна́ць с. пато́ў — согна́ть семь пото́в;

сышло́ с. пато́ў — сошло́ семь пото́в;

за сямю́ замка́мі — за семью́ замка́ми;

с. пя́тніц на ты́дні — погов. семь пя́тниц на неде́ле;

с. разо́ў адме́рай, а раз адрэ́ж — посл. семь раз отме́рь — оди́н раз отре́жь;

у сямі́ ня́нек дзіця́ без но́са — посл. у семи́ ня́нек дитя́ без гла́зу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сур’ёзны, ‑ая, ‑ае.

1. Які вызначаецца грунтоўнасцю, станоўчасцю ў сваіх думках, учынках, адносінах да жыцця; удумлівы, паважны. Сцяпан — чалавек сур’ёзны, хоць яму ўсяго дванаццаць гадкоў. Колас. Яго [салдата] манера гаварыць, па-мужчынску стрымана і немнагаслоўна, выдавала ў ім чалавека ўжо сталага і сур’ёзнага. Васілевіч. // Які добра ведае сваю справу, удумліва адносіцца да справы. Сур’ёзны вучоны.

2. Які сведчыць пра ўдумлівасць адносін да чаго‑н.; грунтоўны. Звярнуць сур’ёзную ўвагу на дысцыпліну. □ [Лёдзю], напэўна, палохала ягоная [Цімкі] сталасць, сур’ёзны, як ужо ў мужчын, падыход да ўсяго. Карпаў. // Які заслугоўвае даверу; дадзены ўсур’ёз (пра слова, абяцанне).

3. Важны, значны па тэме, зместу, характару; змястоўны. Сур’ёзная музыка. Сур’ёзная кніга. □ Да сур’ёзных размоў Сцяпан не меў пільнай ахвоты. Дадзіёмаў. // Сапраўдны, непадробны. Сур’ёзнае пачуццё.

4. Які заслугоўвае, патрабуе ўвагі з-за сваёй важнасці, значнасці, складанасці. Сур’ёзная праблема. Прыняць сур’ёзнае рашэнне. □ Што і казаць, становішча сур’ёзнае. Быкаў. Буш быў сам не свой: яго кішэні пагражала сур’ёзная небяспека. Маўр. — Надта сур’ёзныя тут факты, — гаварыў рэдактар. Даніленка. // Які тоіць у сабе небяспечныя вынікі; небяспечны. Сур’ёзная хвароба. □ Рана была не вельмі сур’ёзная. Шахавец. // Істотны; вялікі; значны. Дасягнуць сур’ёзных поспехаў. □ [Сцяпан Іванавіч:] — У падполлі чатыры байцы — сур’ёзная баявая сіла. Новікаў. Ва універсітэцкім гарадку Парыжа мелі месца сур’ёзныя хваляванні. «Звязда».

5. Заняты якімі‑н. думкамі, засяроджаны; задумлівы, невясёлы. Левановіч насупіўся, зрабіўся сур’ёзны і стаў углядацца ўперад у бярэзнік. Пташнікаў. Дзе ж тут стаць сур’ёзнай, не смяяцца, як наўкол рагоча ўвесь народ!.. Жычка. // Які выказвае задумлівасць, заклапочанасць. Настачка зрабілася маўклівай, твар яе быў сур’ёзны, задуменны. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sell [sel] v. прадава́ць, прадава́цца; гандлява́ць;

sell smth. at a good price/at a loss прадава́ць што-н. за до́брыя гро́шы/са стра́таю;

His book is selling well. Яго кніга добра разыходзіцца.

♦

be sold on smth. infml : I’m still not sold on the idea. Я пакуль яшчэ не тра́піў на кручок;

sell like cakes прадава́цца нарасхва́т;

sell one’s soul to the devil прада́ць душу́ д’я́блу

sell back [ˌselˈbæk] phr. v. перапрадава́ць

sell off [ˌselˈɒf] phr. v. прадава́ць са скі́дкаю;

They sold off the goods at a reduced price. Яны распрадалі тавар па зніжанай цане.

sell out [ˌselˈaʊt] phr. v. прадава́ць; распрадава́цца;

The concert is sold out. Білеты на канцэрт распрададзены;

We’ve sold out of milk. Малако прададзена;

He sold out his principles. Ён здрадзіў сваім прынцыпам.

sell up [ˌselˈʌp] phr. v. распрада́ць сваю́ маёмасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)