згуля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Дасягнуць зладжаных дзеянняў у сумеснай гульні. Футбольная каманда добра згулялася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

габлява́цца, ‑люецца; незак.

1. Паддавацца апрацоўцы габляваннем. Сухія дошкі добра габлююцца.

2. Зал. да габляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гульну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм. Добра, уволю пагуляць (на свяце, вечарынцы, вяселлі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастраво́кі, ‑ая, ‑ае.

1. Які добра бачыць, зоркі.

2. З бойкімі, жывымі вачамі. Вастравокі хлапчук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ото́, часціца.

Абл. Вось. — Струшня тут? — Тут. — З Камлюком радзяцца. — Ото і добра. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапра́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

1. Добра спражыць. Прапражыць боб.

2. Пражыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упячы́ся, упячэцца; упякуцца; пр. упёкся, упяклася, ‑лося; зак.

Спячыся да поўнай гатоўнасці. Хлеб добра ўпёкся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ценелюбі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які добра расце ў зацененых месцах; які не любіць сонца. Ценелюбівыя травы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

well-advised

[,welədˈvaɪzd]

adj.

1) разва́жлівы

2) до́бра паінфармава́ны, з до́брай пара́дай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

версіфіка́тар

(лац. versificator = вершатворац)

1) паэт, які добра валодае тэхнікай вершаскладання;

2) той, хто піша беззмястоўныя ці бяздарныя вершы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)