электразва́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

1. Зварка металаў пры дапамозе электрычнай энергіі.

2. Электразварачны цэх; электразварачная ўстаноўка (разм.).

|| прым. электразва́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лакамабі́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

Паравая перасоўная або стацыянарная ўстаноўка, якая прыводзіць у рух сельскагаспадарчыя і іншыя машыны; паравік.

|| прым. лакамабі́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

kruszarnia

ж. драбільная ўстаноўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэа́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Апарат або ўстаноўка, у якой адбываецца фізічная (ядзерная) або хімічная рэакцыя.

Ядзерны р.

Хімічны р.

|| прым. рэа́ктарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кормазапа́рнік, ‑а, м.

Цеплавая ўстаноўка для запарвання кармоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

градзі́рны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для градзіравання. Градзірная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дражджава́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для дражджавання. Дражджавальная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ракетаво́з, ‑а, м.

Разм. Самаходная ўстаноўка для ракет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ветрасілавы́, ‑ая, ‑ое.

Які выкарыстоўвае энергію ветру. Ветрасілавая ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyrzutnia

ж.

1. вайск. пускавая ўстаноўка;

wyrzutnia artyleryjska — артылерыйская ўстаноўка;

2. літ. эліпсіс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)