каіні́т, ‑у,
Мінерал з групы складаных сульфатаў, з якога атрымліваюць калійныя
[Ад грэч. kainos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каіні́т, ‑у,
Мінерал з групы складаных сульфатаў, з якога атрымліваюць калійныя
[Ад грэч. kainos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фасфа́тны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фосфарнакі́слы, ‑ая, ‑ае.
Які мае ў сабе фосфарную кіслату; утвораны з фосфарнай кіслаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
угнае́нне, ‑я,
1.
2. Рэчыва, якое ўносіцца ў глебу для павелічэння ўраджаю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Азотабактэрын,
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
арга́ніка
(
1) арганічная хімія;
2) арганічныя
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ва́пнавы, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з вырабам вапны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мінера́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да мінералу, мінералаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калі́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да калію.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гранулява́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)