стары́зна, -ы.

1. ж., зб. Старое, паношанае адзенне, старыя рэчы, прадметы (разм.).

Заваліць старызнай хату.

2. м. Пра старога чалавека (разм., іран.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вая́ж

(фр. voyage)

іран. падарожжа, паездка (звычайна дзелавая, афіцыйная).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

наваспе́чаны, -ая, -ае (іран., жарт.).

Нядаўна створаны, арганізаваны або які нядаўна стаў кім-н., атрымаў якую-н. пасаду, званне.

Н. праект.

Н. студэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

свято́ша, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -то́ш (іран.).

Прытворна-набожны чалавек; ханжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

алілу́йшчына, ‑ы, ж.

Іран. Празмернае ўсхваленне каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плю́снуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Разм. іран. Пацалавацца, цмокнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́ведніца, ‑ы, ж.

Уст., звычайна іран. Жан. да праведнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праславу́ты, ‑ая, ‑ае.

Іран. Які выклікаў многа размоў, нашумеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фон-баро́н, ‑а, м.

Разм. іран. Фанабэрысты, пагардлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калі́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і халіф.

◊

Каліф на гадзіну (кніжн., часцей іран.) — пра чалавека, які займеў уладу на кароткі час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)