дубо́вы, -ая, -ае.

1. гл. дуб.

2. перан. Цвёрды, не прыдатны да яды (разм.).

Дубовыя яблыкі.

3. перан. Грубы, нязграбны, тупы (разм.).

Д. стыль.

Дубовая галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыда́тны, -ая, -ае.

Такі, які мае патрэбныя якасці для чаго-н.; прыгодны (здатны) для каго-, чаго-н.

П. для яды.

Прыдатная кандыдатура.

|| наз. прыда́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

inedible

[ɪnˈedəbəl]

adj.

неядо́мы, непрыда́тны для яды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

edible

[ˈedəbəl]

adj.

ядо́мы, прыда́тны да яды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éssbar

a ядо́мы, прыда́тны да яды́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мі́дыя, ‑і, ж.

Спец. Двухстворкавы марскі малюск, прыдатны для яды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́ска, -і, ДМ місцы, мн. -і, -сак, ж.

Шырокая і глыбокая пасудзіна круглай формы для яды.

|| памянш. мі́сачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абжо́ра, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -жо́р і -жо́раў (разм.).

Прагны да яды, пражэрлівы, ненасытны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стало́вы, -ая, -ае.

1. гл. стол.

2. Які выкарыстоўваецца ў час яды.

С. прыбор.

Сталовая соль.

3. Які мае адносіны да сталовай, прызначаны для яе.

С. гарнітур.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сасква́рыцца, ‑рыцца; зак.

Быць гатовымі для яды (пра сала). Сала саскварылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)