архе́йский геол. архе́йскі;

архе́йская гру́ппа (э́ра) архе́йская гру́па (э́ра).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

археозо́йский геол. археазо́йскі;

археозо́йская гру́ппа (э́ра) археазо́йская гру́па (э́ра).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кайназо́й, ‑ю, м.

Тое, што і кайназойская эра (гл. кайназойскі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мезазо́й, ‑ю, м.

Спец. Тое, што і мезазойская эра (гл. мезазойскі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палеазо́й, ‑ю, м.

Спец. Тое, што і палеазойская эра (гл. палеазойскі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

era

[ˈɪrə]

n.

э́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Лабэра ’здаравяка’ (Мат. Маг.). Да лобі (гл.). Адносна экспрэсіўнага суф. -эра параўн. лабур (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

н.э. (наша эра) unsere Zeitrechnung (nach Christi Geburt) (n. Chr.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мезазой, гл. Мезазойская эра (група)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Лапатэра (зневаж.) ’лапатуха, гаваркая жанчына’ (Мат. Гом.). Да лапаталі ’хутка гаварыць’. Суф. ‑эра з’яўляецца, відавочна, працягам такога ж экспрэсіўнага прасл. суф. -era (Слаўскі, SP, 2, 24).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)