футарал, футляр, чахол

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

wrapper [ˈræpə] n.

1. абго́ртка;

a postal wrapper бандэро́ль

2. чахо́л (ад пылу)

3. AmE жано́чы хала́т, пеньюа́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наду́льнік, ‑а, м.

Спец.

1. Шырокае сталёвае кольца на канцы дула. Важка несучы выносістыя ствалы з тоўстымі надульнікамі, грымелі самаходкі. Мележ.

2. Чахол, які надзяецца на дула. Зняць надульнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Únterdecke

f -, -n падко́ўдранік, чахо́л на ко́ўдру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Überschlaglaken

n -s, - падко́ўдранік; чахо́л на ко́ўдру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

партпле́д

(ад фр. porter = насіць + плед)

дарожная сумка, чахол для пледа або пасцельных рэчаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сагайда́к

(кр.-тат. sagdak, тур. sagdak)

гіст. чахол з лукам і калчан са стрэламі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фарту́х, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Прадмет адзення пэўнага крою, які надзяваюць спераду на вопратку, каб засцерагчы яе ад забруджвання.

2. Чахол, рознага роду покрыва для машын, тэхнічных прыстасаванняў і пад. (спец.).

|| памянш. фартушо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м. (да 1 знач.).

|| прым. фартухо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

На́валка ’чахол на падушку’ (БРС, Сцяшк., Бяльк.), рус. на́волока ’тс’. Беларуская форма з на́валака ’тс’, відаць, успрынятая як звычайная форма пры памянш. на́валачка; гл. наст. слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Béttüberzug

m -(e)s, -züge чахо́л (на пярыну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)