гліст, -а́, М -сце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Чарвяк, які паразітуе ў арганізме чалавека або жывёлы.

2. Пра худога чалавека (груб., разм.).

|| прым. глі́сны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подли́стник м., разг. (дождевой червь) дажджавы́ чарвя́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрэ́бень, ‑я, м.

Чарвяк, які паразітуе ў кішэчніку пазваночных жывёлін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаўкаві́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шаўкоўніцы (шаўкавіцы). Шаўкавічныя плантацыі.

2. Які мае адносіны да шоўку (у 1 знач.), звязаны з яго вырабам. Шаўкавічны кокан.

•••

Шаўкавічны чарвяк гл. чарвяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да раснічак.

•••

Раснічныя чэрві гл. чарвяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гліст, ‑а, М ‑сце, м.

Чарвяк, які паразітуе ў арганізме чалавека або жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамяне́ц, ‑нца, м.

Стужачны чарвяк, які паразітуе ў целе рыб і вадаплаўных птушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарвячо́к, ‑чка, м.

Памянш.-ласк. да чарвяк (у 1 знач.).

•••

Замарыць чарвячка гл. замарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саліцёр, ‑а, м.

Доўгі плоскі чарвяк, які паразітуе ў страўніку чалавека і жывёлы. Свіны саліцёр.

[Фр. solitaire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Séidenraupe

f -, -n шаўкаві́чны чарвя́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)