Рызі́наўка ’піяўка’ (добр.). Ад рызі́на (гл.), паколькі піяўка мае ўласцівасць цягнуцца, расцягвацца і падобная на палоску чорнай рызіны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

leźć

незак.

1. лезці; забірацца, караскацца;

2. цягнуцца, валачыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lgnąć

незак.

1. ліпнуць; прыліпаць; прыклейвацца;

2. гарнуцца; цягнуцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

увола́киваться страд.

1. валачы́ся; звалака́цца, звала́квацца; вывалака́цца, вывала́квацца; адвалака́цца, адвала́квацца; завалака́цца, завала́квацца;

2. кра́сціся, цягну́цца; см. увола́кивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

plod [plɒd] v.

1. брысці́, цягну́цца; пле́сціся (таксама перан.);

The children were plodding through the snow. Дзеці брылі па снезе.

2. карпе́ць, гарбе́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

валачы́цца

1. (цягнуцца па чым-н.) sich schléppen;

2. (бадзяцца) sich herúmtreiben*, vagabundíeren [vɑ-] vi;

3. разм. (заляцацца) den Hof máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Пацягу́ха ’дзераза, Lycopodium L. (даўг., Сл. ПЗБ), звязана з паняццем ’цягнуцца, рассцілацца’, як і поцягу́иіка ’спарышнік, Polygonum aviculare L.’ (ТС). Аналагічна мар. vltoun (ад uleci ’цягнуць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

fórtarbeiten

1.

vi праця́гваць працава́ць

2.

(sich):

sich mühsam ~ — цягну́цца [ру́хацца] з ця́жкасцю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

plod

[plɑ:d]

v., -dd -

1) цягну́цца, валачы́ся, пле́сьціся

2) (at) насто́йліва працава́ць, гарбе́ць, карпе́ць над чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wlec się

незак. плесціся, валачыцца, цягнуцца;

ledwo się wlokę — я ледзь валакуся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)