зале́жнасць, -і, ж.

1. Адносіны адной з’явы да другой як выніку да прычыны.

З. рыначных цэн ад попыту.

У залежнасці ад абставін.

2. Падпарадкаванасць іншым, чужой уладзе, волі.

Прыгонная з.

Быць у залежнасці.

3. У граматыцы: фармальная падпарадкаванасць аднаго слова ці сказа другому.

З. даданага сказа ад галоўнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіндыка́т, -а, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Буйное манапалістычнае аб’яднанне прадпрыемцаў, у якім удзельнікі, захоўваючы вытворчую самастойнасць, ажыццяўляюць сумесную камерцыйную дзейнасць (вызначэнне цэн, закупку сыравіны, збыт тавараў) з мэтай абмежавання канкурэнцыі і забеспячэння панавання на рынках.

2. У некаторых краінах: назва прафесійных саюзаў.

|| прым. сіндыка́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

spiral1 [ˈspaɪərəl] n.

1. спіра́ль; прадме́т спіра́льнай фо́рмы

2. паступо́вае падзе́нне або́ павышэ́нне (цэн, зарплаты і да т.п.);

an inflationary spiral інфляцы́йная спіра́ль;

a wa ge-price spiral рост заро́бку і цэн

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Prisabbau

m -(e)s паніжэ́нне цэ́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Prisermäßigung

f -, -en скі́дка, зніжэ́нне цэн

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Prissturz

m -es, -stürze падзе́нне цэн

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лібераліза́цыя

(ням. Liberalizierung = вызваленне, ад лац. liberalis = свабодны)

даванне большай свабоды, вызваленне;

л. цэн — зняцце абмежаванняў, лімітаў і меж аптовых і рознічных цэн на тавары і прадукты; найчасцей гэта азначае павышэнне цэн.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

алігацэ́н

(ад аліга- + -цэн)

трэцяя эпоха палеагену.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эацэ́н

(ад эа- + -цэн)

сярэдняя эпоха палеагену.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

slump1 [slʌmp] n.

1. (in) спад, рэ́зкае падзе́нне (цэн, акцый)

2. кры́зіс, засто́й (у эканоміцы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)