дыдакты́чны didáktisch;

дыдакты́чная ца́цка didáktisches [didáktisch wértvolles] Spíelzeug

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

korkowiec

м. коркавы пісталет (цацка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

błagatela

ж. забаўка, цацка, драбніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

błyskotka

ж. бліскаўка; бліскучая цацка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

игру́шка

1. ца́цка, -кі ж.;

2. перен. за́баўка, -кі ж.;

◊

как игру́шка як ля́лька, як ца́цка;

быть игру́шкой в чьи́х-л. рука́х быць за́баўкай у чыі́х-не́будзь рука́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Адца́цкаць ’апрацаваць рэч па-мастацку’ (КЭС, лаг.). Гл. цацка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cacko

cack|o

н. цацка;

~a choinkowe — ёлачныя цацкі;

prawdziwe ~o — сапраўдная цацка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

побряку́шка разг. бразго́тка, -кі ж.; (безделушка) перен. ца́цка, -кі ж., за́баўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

той-тэр’е́р

(ад англ. toy = цацка + тэр’ер)

парода паляўнічых сабак з групы тэр’ераў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Spíelzeug

n -(e)s, -e ца́цка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)