чатырохгало́сы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для чатырох галасоў. Чатырохгалосы хор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chór, ~u

м. хор;

śpiewać ~em — спяваць хорам;

chór mieszany — змешаны хор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kantoréi

f -, -en царко́ўны [касце́льны] хор

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спе́ться сов., прям., перен. спе́цца;

хор ещё не спе́лся хор яшчэ́ не спе́ўся;

с э́тим челове́ком тру́дно спе́ться з гэ́тым чалаве́кам ця́жка спе́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chłopięcy

хлапечы;

chór chłopięcy — хор хлопчыкаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

каленко́р, ‑у, м.

Баваўняная, моцна праклееная тканіна аднаколернай афарбоўкі. Пераплёт з каленкору.

•••

Іншы каленкор — зусім другая справа, іншая размова. — Давай, Андрушка, наладзім хор! — казаў раз пісар Лабановічу. — Я табе памагу! Разумееш ты, зусім іншы каленкор, калі ў царкве спявае добры хор. Колас.

[Ад фр. calencar — род баваўнянай пафарбаванай тканіны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохгало́сы, ‑ая, ‑ае.

Які спяваецца на тры галасы, прызначаны для трох галасоў. Трохгалосая песня. Трохгалосы хор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кружану́ць ’груба вылаяцца’, ’голасна заспяваць хорам’ (Бяльк.). Да кругі (гл.). Семантычны пераход: ’круг’ > ’хор’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kurrénde

f -, -n (ву́лічны) царко́ўны хор хло́пчыкаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хорма́йстар

(ад хор + майстар)

кіраўнік хору, харавы дырыжор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)