сто́парыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

1. што. Спыняць ход, дзейнасць (механізма, машыны і пад.). // перан. Разм. Затрымліваць ход, развіццё чаго‑н. Стопарыць справу.

2. Спыняцца, спыняць сваю дзейнасць (пра машыну, механізм).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суці́шыць сов.

1. уня́ть; успоко́ить;

с. дзяце́й — уня́ть (успоко́ить) дете́й;

с. гнеў — уня́ть (успоко́ить) гнев;

2. (сдержать) уме́рить;

3. (сделать медленнее) заме́длить;

с. ход — заме́длить ход

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

про́йгрышны, ‑ая, ‑ае.

Неспрыяльны, які вядзе да пройгрышу. Пройгрышны ход. Пройгрышнае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспе́тчар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік, які рэгулюе рух транспарту, ход работы прадпрыемства і пад. з аднаго цэнтральнага пункта.

Д. аўтамабільнай базы.

|| прым. дыспе́тчарскі, -ая, -ае.

Д. пункт.

Цэнтральная дыспетчарская (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ло́гіка, -і, ДМ -гіцы, ж.

1. Навука аб законах і формах мыслення.

Дыялектычная л.

2. Ход разважанняў, вывадаў.

Выдатная л.

3. Унутраная заканамернасць чаго-н.

Л. падзей.

|| прым. лагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хада́, -ы́, ДМ -дзе́, ж.

1. Перамяшчэнне на нагах.

Стаміцца ад доўгай хады.

2. Уласцівая каму-н. манера хадзіць; паходка.

Лёгкая х.

3. перан. Цячэнне, развіццё чаго-н., ход.

Х. падзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

slack up

запаво́ліць (ход машы́ны, цягніка́, бег)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

syllogism [ˈsɪlədʒɪzəm] n.

1. logics сілагі́зм; дэдукты́ўны до́каз

2. то́нкі, хі́тры ход

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tunnel​1 [ˈtʌnl] n. тунэ́ль, падзе́мны ход;

drive a tunnel праклада́ць тунэ́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

coup [ku:] n.

1. дзяржа́ўны пераваро́т

2. паспяхо́вы ход; по́спех у спра́вах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)