Хан-Магомедов Д. О. 4/350

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Хан-Магамедаў С. А. 1/479; 4/116; 6/298; 10/485, 651

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ха́нства, -а, мн. -ы, -аў, н.

Дзяржава, якой правіць хан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чайхана́, -ы́, мн. -ы́, -ха́н, ж.

Чайная ў краінах Сярэдняй Азіі, Іране.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Целяха́ны, -ха́н и -ха́наў г.п. Телеха́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Телеха́ны г.п. Целяха́ны, -ха́н и -ха́наў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hypocrite [ˈhɪpəkrɪt] n. крываду́шнік; крываду́шніца; прытво́ршчык; прытво́ршчыца; хан жа́, свято́ша

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ха́нства, ‑а, н.

1. Званне, тытул хана.

2. Дзяржава, вобласць, якой правіць хан. Казанскае ханства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chan

м. хан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пабо́ішча, -а, н.

1. Бітва з вялікай колькасцю ахвяр.

Мамаева п. (назва Кулікоўскай бітвы, у якой быў разбіты татарскі хан Мамай).

2. Жорсткая бойка (разм).

Удзельнічаць у вулічным пабоішчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)