Patiare potius ipse, quam facias scelus

Лепш самому трываць, чым чыніць зло.

Лучше самому терпеть, чем причинять зло.

бел. Лепш самому быць пакрыўджаным, чым каго іншага пакрыўдзіць.

рус. Лучше самому терпеть, чем других обижать. Лучше в обиде быть, нежели в обидчиках. Сам потерпи, а другого не обидь.

фр. Mieux vaut souffrir que nuire (Лучше страдать, чем вредить).

англ. Better suffer a great evil than do a small one (Лучше пережить большое зло, чем причинить малое).

нем. Besser weichen, als zanken (Лучше уступить, чем ругать­ся).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

сяк-так прысл., разм.

1. (ледзь-ледзь, з цяжкасцю) mit Mühe und Not, mit Ach und Krach; schlecht und recht;

2. (так, што можна трываць) erträglich, passábel, ertrágbar, léidlich;

3. (нядбайна) náchlässig, flüchtig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Patiendo multa veniunt, quae nequeas pati

Хоць ты і шмат можаш трываць, канец цярпенню наступіць.

Хоть ты и много умеешь терпеть, конец терпению наступит.

бел. Чакалі, чакалі ды ўсе жданкі паелі.

рус. Терпя и камень треснет. Когда-то и терпение лопнет. Всему есть предел. Ждать-то ждали, да жданки и съели.

фр. Tout doit avoir ses limites (Всё должно иметь свои пределы). Il у a limite a tout (Всему есть предел).

англ. It’s the last straw breaks the camel’s back (Последняя соломинка ломает спину верблюда).

нем. Mit seinem Latein am Ende sein (Исчерпать все средства). Die Geduld reißt (Терпение лопается).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

stomach

[ˈstʌmək]

1.

n.

стра́ўнік -а m.; жыво́т -ата́ m.; трыбу́х -а́ m.

2.

v.t.

1) перава́рваць, ператраўля́ць

2) Figur. цярпе́ць; трыва́ць

He could not stomach such insults — Ён ня мог сьцярпе́ць такі́х зьнява́гаў

•

- turn one’s stomach

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

продо́лжиться працягну́цца, прадо́ўжыцца; (сохраниться, удержаться) пратрыма́цца, пратрыва́ць; (простоять) прастая́ць;

холода́ мо́гут продо́лжиться до ма́я халады́ мо́гуць прастая́ць (пратрыма́цца, пратрыва́ць) да ма́я;

э́то продо́лжится гэ́та праця́гнецца (прадо́ўжыцца, пратрыма́ецца, бу́дзе трыма́цца, пратрыва́е, бу́дзе трыва́ць, прастаі́ць, бу́дзе стая́ць, бу́дзе ісці́, бу́дзе ве́сціся, не спы́ніцца); см. продолжа́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

last

I [læst]

1.

adj.

1)

а) апо́шні

б) найніжэ́йшы

next to the last — перадапо́шні

last in importance — найніжэ́йшы паво́дле ва́жнасьці

2) міну́лы

last Monday — міну́лы панядзе́лак

last year — ле́тась

3) найме́нш праўдападо́бны

2.

adv.

на канцы́

•

- at last

II [læst]

1.

v.i.

1) цягну́цца, заця́гвацца; трыва́ць

The storm lasted three days — Навальні́ца цягну́лася тры дні

2) трыма́цца, трыва́ць

3) быць дастатко́вым, хапа́ць

Our money must last two weeks — На́шых гро́шай паві́нна хапі́ць на два ты́дні

2.

n.

вы́трымка, трыва́ласьць f.

•

- last out

III [læst]

n.

капы́л -а́ m. (шаве́цкі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

suffer

[ˈsʌfər]

v.i.

1) паку́таваць, му́чыцца

2) цярпе́ць, паку́тліва перажыва́ць

3) зазнава́ць няўда́чу, стра́ты

His business suffered greatly during the war — Яго́нае прадпрые́мства шмат пацярпе́ла ў ча́се вайны́

4) цярпе́ць; трыва́ць

I will not suffer such insults — Я не сьцярплю́ такі́х абра́заў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

continue

[kənˈtɪnju:]

1.

v.i.

1) цягну́цца

2) праця́гваць; прадаўжа́ць; узнаўля́ць пасьля́ перапы́нку

3) трыва́ць

4) застава́цца; прабыва́ць

2.

v.t.

1) праця́гваць, прадаўжа́ць

2) падаўжа́ць

3) падтры́мваць, захо́ўваць (трады́цыі)

4) затры́мваць, пакіда́ць (на стано́вішчы)

5) адклада́ць, перано́сіць на пазьне́йшы час, адтэрміно́ваць

to be continued — праця́г бу́дзе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Стая́ць ‘знаходзіцца на нагах’, ‘не рухацца з месца’, ‘не працаваць’, ‘трываць’, ‘знаходзіцца, размяшчацца’, ‘існаваць, быць (на свеце)’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк., Бяльк., Сл. ПЗБ), стоя́ць ‘тс’ (ТС), ст.-бел. стоять. Укр. стоя́ти, рус. стоя́ть, польск. stać, в.-луж. stejeć (< stojać), н.-луж. stojaś, чэш. státi, славац. stáť, серб.-харв. ста́јати, славен. státi, балг. стоя́, макед. стои ‘стаяць’. Прасл. *stojati утварылася ад форм цяп. часу і.-е. *stə‑i̯e/o на аснове і.-е. *sta‑ (гл. стаць) (Борысь, 574); адпавядае оск. staít ‘стаяць’, ст.-інд. sthitás ‘той, які стаіць’, грэч. στατόσ ‘тс’, лац. status, далей літ. stóti ‘станавіцца, уступаць’, ст.-прус. postāt ‘станавіцца’, ст.-в.-ням. stân, stên ‘стаяць’; гл. Траўтман, 281; Фрэнкель, ZfslPh, 20, 242; Мюленбах-Эндзелін, 3, 1052; Фасмер, 3, 769; Бязлай, 3, 313; Шустар-Шэўц, 1352; Махэк₂, 575–576; ЕСУМ, 5, 430–431; Глухак, 579.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

persist

[pərˈsɪst]

v.

1) насто́йліва, упа́рта праця́гваць

2) (in) упа́рта трыма́цца, не адступа́ць, не здава́цца; упіра́цца

He persisted in his opinion — Ён упа́рта трыма́ўся свае́ ду́мкі

3) трыва́ць; не перастава́ць існава́ць

On high mountains snow persists throughout the year — На высо́кіх гара́х сьнег ляжы́ць уве́сь год

4) сьцьвярджа́ць; каза́ць зно́ў і зно́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)