trot2 [trɒt] v. ісці́ або́ е́хаць трушко́м;

trot short ісці́ дро́бным кро́кам, дро́бненька ту́паць; перабіра́ць нага́мі

trot out [ˌtrɒtˈaʊt] phr. v. infml выхваля́цца, выстаўля́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jogging, ~u

м. [dżoging] спарт. бег трушком (дзеля размінкі); аздараўляльны бег

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trucht, ~u

м. трух, трушок;

jechać (biec) ~em — ехаць (бегчы) трушком

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Трох-трох — калі нехта папраўляе ношку (вязку галля, закручанае дзіця), якая спаўзла (полац., Нар. лекс.), трёх‑трёх — пра трасенне (Юрч. СНЛ), пра язду трушком (мсцісл., Нар. лекс.). Гукаперайманні, апакопа асновы дзеяслова трохаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тру́хаць ‘бегчы подбегам, бегчы памалу’ (ТСБМ, Стан., Варл., ТС). Параўн. укр. трю́хати ‘тс’, рус. трю́хать ‘трасціся’. Афектыўнае ўтварэнне на базе трусіць (гл.), параўн. ЕСУМ, 5, 663. З экспрэсіўнай суфіксацыяй трухіня́ць ‘бегчы трушком’ (Скарбы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

trot1 [trɒt] n. ху́ткая хада́; трух;

at a trot тру́хам, трушко́м

on the trot infml за́пар, за́саб;

I’ve been on the trot all day. Я ўвесь дзень быў заняты.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trot

[trɑ:t]

1.

v.i. (-tt-)

бе́гчы ры́сьсю, трушко́м

2.

n.

1) рысь f.

2) трух -у m., трушо́к -ка́ m.

- keep on the trot

- trot out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Падгру́ніць ’падбіць, падахвоціць’ (Касп.). Няясна. Адзіным магчымым фармальным супастаўленнем можа быць рус. грунь ’конская рысь; дробная рысь’ (grędnъ, гл. Трубачоў, ЭССЯ, 7, 148). Параўн. яшчэ бел. гру́нем ’бягом’ (Бяльк.) і грунём ’тс’ (Нар. сл.), а таксама рус. иди грунистей, г. зн. прыбаў ходу, рысі, і дзеяслоў грунить ’ехаць трушком’. Тады падаруюць першапачаткова ’падагнаць, паскорыць’, потым — ’падахвоціць, падбіць’,

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бе́гчы, бягу́, бяжы́ш, бяжы́ць; бяжы́м, бежыце́, бягу́ць; бег, -гла; бяжы́; незак.

1. Хутка рухацца, перамяшчацца, рэзка адштурхоўваючыся ад зямлі нагамі.

Б. па вуліцы.

Б. трушком.

2. перан. Імкліва перамяшчацца ў якім-н. напрамку, несупынна цячы патокам.

Кроў бяжыць па жылах.

3. перан. Праходзіць, працякаць (пра час, жыццё).

Бягуць гады.

4. Ратавацца ўцёкамі.

Б. з палону.

5. Пашырацца, даносіцца, далятаць, распаўсюджвацца (пра чуткі, звесткі).

Добрая вестка ляжыць, а дрэнная па дарозе бяжыць (прыказка).

Бегма (бягом) бегчы (разм.) — вельмі спяшацца; не ісці, а бегчы.

Бегчы без аглядкі (разм.) — вельмі хутка бегчы.

Бегчы (ісці) куды вочы глядзяць (разм.) — без пэўнага кірунку, не выбіраючы шляху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

canter

I [ˈkæntər]

1.

v.t., v.i.

е́хаць на кані́, е́хаць лёгкім галёпам або́ трушко́м, тру́хаць

2.

n.

трушо́к -ка́ m., лёгкі галёп

II [ˈkæntər]

n.

жабра́к -а́ m., папраша́йка -і m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)