інтраніза́цыя

(фр. intronisation, ад лац. in- = на + thronus = трон)

урачыстае ўзвядзенне на прастол зноў абранага рымскага папы або патрыярха.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кенатро́н

(ад гр. kenos = пусты + -трон)

двухэлектродная электронная вакуумная лямпа, прызначаная для выпрамлення пераменнага току.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

throne [θrəʊn] n.

1. трон, прасто́л;

come to/mount/ascend the throne заня́ць прасто́л;

an address from the throne тро́нная прамо́ва

2. the throne ула́да караля́, карале́вы;

the heir to the throne насле́днік прасто́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

карана́цыя

(польск. koronacja, ад лац. coronatio)

урачыстая цырымонія ўскладання кароны на манарха, які ўступіў на трон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Тахта́ ’шырокая канапа без спінкі’ (ТСБМ). Новае запазычанне праз рус. тахта́ ’тс’, што, відаць, з каўказскіх моў (Чарных, 2, 230). Не выключана і непасрэднае знаёмства са словам праз мясцовае татарскае насельніцтва, параўн. тур. tahta ’ўзвышэнне’ ў турэцка-польскім слоўніку з кітаба Хасяневіча 1840 г., гл. Мішкінене, Orientas, 116. Першакрыніцай можа быць перс. тӓхт ’трон; кушэтка; ложак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

алькатро́н

[ад фр. alcôve = паглыбленне + (элек)трон]

уніпалярны транзістар з кіруемым каналам для патоку асноўных носьбітаў зарада.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дынатро́н

(ад гр. dynamis = сіла + -трон)

электронная лямпа, якая ўзмацняе сігналы дзякуючы выбіванню з анода другасных электронаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лінатро́н

(ад лац. linea = лінія + -трон)

фотанаборная машына, падобная да дыгісета, але з меншым асартыментам наборных элементаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

магнетро́н

(ад гр. magnes = магніт + -трон)

двухэлектродная электронная лямпа, якая працуе ў полі электрамагніту або пастаяннага магніту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

плазматро́н

(ад плазма + -трон)

прыбор для ўтварэння стацыянарнага струменю плазмы (тэмпературы да 20000 °С; выкарыстоўваецца пры электразварцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)